SON BİR GÜN BATIMI

Başını kaldırıp bulutlara bakıyorsun. Kırmızı, turuncu ve sarının oluşturduğu renk cümbüşü içinde sonsuzluğa uzanan pamuk kadar beyaz bulutlar. Mükemmel bir manzara. Gerçek olamayacak kadar güzel, sanki bir düş. Güneşin kırmızımsı ışıkları bulutlara yansıyor. Bu benzersiz günbatımında, güneşin tenine değen sıcak dokusunu hissediyorsun. Denizden gelen rüzgâr saçlarını havalandırıyor. sıcacık kumun üzerinde oturuyorsun. Denizin akıntısından gelen su  ayaklarının uçlarını ıslatıyor. Ağaçların yapraklarının hışırtısını, denizin hafif dalgalarının yumuşak kuma çarpışını dinliyorsun. Etrafında birbirlerine sonsuz bir sevgiyle bakan aşık çiftler,  oyunlar oynanıp gülüşen mutlu çocuklar var. Hepsi, yavaşça ufka karışan kızıl güneşi seyrediyorlar. Martılar uçuşuyor, cırcır böcekleri en güzel şarkılarını söylüyor. Güneşin ışınları son bir kez yüzüne vururken yaşadığın huzuru kemiklerine kadar hissediyorsun. Tek başına güneşin geri dönmemek üzere gidişini seyrediyorsun. Gözlerini kapatıp derin bir iç çekiyorsun. Rüzgâr şiddetlenmeye başlıyor. Yavaşça oturduğun yerden kalkıyorsun. Çıplak ayakların üşüyor. Saçların rüzgârla dans ederken elbisen de onlara eşlik ediyor. Yüzünde hafif bir sırıtış belirliyor. Artık senin de batman gerekiyor. Sonsuza kadar.