Hayatımın En Heyecanlı Anısı

Bir gün sokakta gezinirken bir insan onu takip etmemi söylemişti ben etmeyince o beni takip etmeye başlamıştı! Çok garip değil mi sizce de? Bence öyle çünkü durduk yere kim bir insanı takip etmek ister ya da takip eder ki? Kesinlikle bir amacı vardı.  ” Ne var kardeşim ne takip ediyorsun beni!?” dediğim de cevabımı aldım. Meğerse beni takip edip beni götürmeye ikna etmeye çalışacakmış! Yanlış anlayan benmişim  yani. Aslında beni Freddy’nin Aile Lokantası’na götürecekmiş. Ben de merak edip gittim. Bir de ne göreyim! 4 tane kocaman robot, bana bakıyorlar sanki ” Bu kim ya yeni ablamız mı?” dermiş gibi. Gerçekten komik gelebilir ama öyle! İlk başta çok şaşırdım ve öğrendim ki onların adı “animatronik robotlar”mış. Her zaman merak etmişimdir bu robotları. İsimleri Freddy ,Chica ve Bonnie’miş. Çok garip ve ürkütücü gözüküyorlardı. Bir de Puppet adlı bir animatronik robot vardı. O farklıydı  o daha gelişmiş daha havalı, daha işlevsel ve daha tatlı idi. Sanki içinde bir çocuk varmış gibi konuşuyordu. Korumacıydı da bir kutunun içinden çıkıp bize hediye veriyordu. Tabii ki çalışanlara değil ama gelen misafirlerin çocuklarına. O sıradan bir kutu değildi o bir hediye kutusunu andıran bir şeydi. İşte bu benim hayatımın en heyecanlı ve en güzel anısıydı.