Okul Şenliği

Sonunda! İşte bahar gelmişti, kuşların çiçeklerle konuştuğu, köpeklerin etrafta koşuşturduğu o güzel mevsim sonunda gelmişti işte. Ama okulumuzda bir şenlik düzenlenecekti ve bu görevi üstlenen ben olmuştum ama ne yapacağımı bile bilmiyordum. Etrafa bakıp ilham almaya çalıştım ama yoktu işte. Ayağa kalkıp mutfağa doğru asık bir suratla yol aldım. Annem beni görünce çok şaşırmıştı çünkü ben hep gülerdim. Annem bana neden moralimin bozuk olduğunu sordu ama söylemek istememiştim çünkü görevi üstlenen ben olsam bile ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Bu benim kalbimi çok kırıyordu da ayrıca, aradan zaman geçince anneme dayanamayıp ne olduğunu söyledim, annem güldü ve bana baktı. Gerçekten hiç üzülmemem gerektiğini söyledi ve bana yardım edebileceğini belirtti, bu beni çok mutlu etmişti açıkçası, hem bu şenliğe isim bile bulmuştu benden önce. İsmi “Hayallerin Gerçekleştiği Festival” olacaktı ve temayı da buna göre yapacaktık. Bunu nasıl akıl edemediğimi hala anlayamıyordum ama sonuç olarak sorun çözülmüştü ve bende oldukça mutluydum.