Geçen yıl, yaz tatilinde tekne gezisine çıkmıştık. Hava biraz rüzgarlı ama sıcaktı. Deniz ise fazla dalgalı değildi. Etrafı seyrederken biraz fazla açıldığımızı fark edememiştik. Tam o sırada büyük boy bir balıkçı teknesi ile karşılaştık. Bize kocaman bir balık gördüklerini, ama bir türlü yakalayamadıklarını ve saatlerdir onu takip ederek buraya kadar geldiklerini anlattılar. Balıkçıların bahsettiği balığı biz de çok merak etmiştik ve biz de beklemeye başladık. Bir süre bekledikten sonra balık yüzgecini gösterdi ve o da ne bu bir köpekbalığı…Balıkçılar biraz uğraştıktan sonra balığı yakalamayı başardılar. Biz ise sadece seyrediyorduk ve aslında ben balığın yakalanmasını istemiyordum. O sırada ağı, kalın iplerle birlikte çekmeye başladılar ve köpekbalığı karşımızdaydı. Köpekbalığı ile bir an göz göze geldiğimde “yardım et” dediğini işittim. Kardeşim ve ben, balıkçı amcalara onu bırakmaları için adeta yalvardık ve balıkçı amcalar köpekbalığını denize bıraktılar. Köpekbalığı denize düştükten sonra bizim teknemizin yanından geçerken “teşekkür ederim” dediğini işittim. Ama balıklar konuşabilir miydi? Meğer zihnim bana bir oyun oynuyormuş 🙂