Disiplin kavramı eğitimin temel kavramlarından biridir. Öte yandan; aynı kavram özellikle de çocuğun gelişiminde büyükler tarafından örgütlenen bir yaşam düzenini ifade eder. Çocuk başlangıçta kendi gereksinmelerini karşılamak ve kendini denetlemek için yetersizdir. Çocuğun fiziksel, psikolojik ve toplumsal gereksinmeleri bir yetişkin(ebeveynler) tarafından belirli bir düzen içinde karşılanır, daha sonra ise zamanla çocuk da bu düzene ayak uydurmak zorunda kalır. Çünkü bu çocuk için artık bir hareket olmaktan çıkmış ilk başta alışkanlıklarını daha sonra ise karakterini etkilemiş ve bu da bireyin(çocuğun) gündelik davranışlarını dolaylı yoldan etkilemiştir. Böylece başlangıçta disiplini oluşturan kurallar ile bu kuralları düzenleyen otoriteye uyma zorunluluğu birlikte ilerletilmiştir. Ancak disiplinin uygulanması çocukta sadece söz dinleme ve boyun eğme duygusu öğretmek için değil, aynı zamanda komut verme, cezalandırma veya da ödüllendirme yoluyla belli bir davranışı alışkanlık haline getirmesinden kaynaklanır. Bunun nedeni ise gelecekte bireyin kendi yaşamını, kendi başına düzenlemek ve denetlemek için, bağımsız olmayı da öğrenmek zorunda olmasıdır. Kısacası bir çeşit fazla bağımlılıkla başlayan disiplin uygulanması, bir zaman sonra kişiden bağımsız olacaktır.
Bunun sonucunda; disiplin uygulamasının temel amacı çocuğa istenen davranış alışkanlıklarını öğretirken aynı zamanda kendi kendini yönetebilmesi yani öz denetimini sağlayabilmesi olarak saptanmıştır.