Siz Kimsiniz ?

Akşam saatleriydi,işten çıkmış eve geliyordum.Hava yağmurlu ve karanlıktı.Telefonum çalıyordu açmak için çantama uzandım. Bir yandan yola bakmaya çalışıyor bir yandan ise telefonuma uzanmaya.Aniden kafam öne eğildi.Direksiyona olan hakimiyetimi kaybettim.Önümdeki yük kamyonuna hızla çarptım.Arabam taklalar atmaya başlamış ben de ordan oraya savruluyordum.Ters yatmış arabanın içinden beni kurtarmaya çalışan insanlar etrafıma üşüşmeye başladı son hatırladığım ise ailemdi.Gözümü Ameliyathaneye sedyeyle taşınırken açmıştım.Solumda eşim elimden tutarak çaresiz bakışlarıyla her şeyin iyi olacağını defalarca tekrarlıyordu.Yorgundum kaslarım sanki bedenimi terk etmişti.Sabah saatleriydi gözlerimi açtığımda.Tek hatırladığım bunlar Doktor Bey.Teşekkürler,hemşirelerimiz sizinle ilgilenecektir.Doktor odadan çıkmıştı başıma gelenleri duyan çocuklarımla eşim benim için üzülmüşlerdi. Onlar bana sarılmaya çalışıyordu fakat benim elim sırtlarına uzanmıyordu.Acı içindeydim.Kazanın üzerinden iki ay geçmişti Doktorlar taburcu olabileceğimi söylemişlerdi.Üzerime ceketimi giydim ve odadan çıkışımı yapmıştım.Ayaklarımı yere sürte sürte ilerletiyordum tam adım atmak için gereken güce henüz kavuşamamıştım.Taksi çağırıp evime yol aldım. Yirmi dakika ardından kaza yaptığım yola girmiştik gözümün önünde olayı tekrar yaşıyordum her saniyesi içimi ürpertiyordu.Şoföre hızlanmasını söyledim.Evin kapısından girdim ve eşim karşıladı.Çocuklar okuldaydı koltuğa oturdum ve kafamı geriye yasladım yaşadıklarımın etkisi yüzünden finansal hiç bir şey düşünemiyordum arabamı en son kaza günü arabadan çıkartılırken görmüştüm.Ne durumda olduğunu bilmiyordum.Eşime seslenerek yanıma gelmesini söyledim.’’En son arabaya ne olduğunu biliyor musun’’dedim.Olay yerinden biri arabayı çekicinin alıp götürdüğünü söylüyor.Ama sen bunu nerden biliyorsun ? Ambulans şoförü öyle söyledi.Bu cümleler bana şüpheli gelmişti.Kulağa mantıksız geliyordu.Ertesi gün kazanın yaşandığı yere geri dönmüştük.Sabah çok erken bir saat olduğu için araba geçmiyordu araştırmak için güzel bir fırsattı.Yerde çizik izleri vardı bu da arabanın sürüklendiği yolu gösteriyordu.Haliyle hiç bir yere varılmıyordu ama dibimizde bir kamera vardı.Hızla en yakın karakola gittik.İki ay önce bu yolda yaşanan kazanın kamera görüntülerini rica ettik.Gerekli izinler alındıktan sonra görüntü önümüze verildi.Ambulans beni aldıktan yarım saat sonra bir grup adam arabayı kamyonun arkasına yüklüyor ve götürüyordu.Polise durumu anlatınca yapabileceğimiz bir şey yok demişlerdi.Bu durum hoşuma gitmemişti.Bu durumun üzerinden bir ay geçmişti arabaya olan ihtiyacım artmıştı.Televizyon seyrederken araya reklam girdi.İşte buydu ekonomik olsun performans olsun aradığım araç buydu.Yönlendirildiğim internet sitesinde beklemeden yeni aldığım arabayı teslim almak için buluşma noktasına gittim.O da ne ? Benim arabamdı bu ! Kaza yaptığım araç ! Araba öylece park edilmişti başında bekleyen biri yoktu fakat köşede siyah kıyafetler içinde biri fotoğraflarımı çekiyordu onu fark ettiği gören bu kişi koşmaya başladı.Arkasından Hey ! Diye bağırdım ama durmadı kovalamaya başladım  uzun koşturmaca sonunda bir taşa takılıp yere düşen adama bağırmaya başladım Sen kimsin ! Tek cevabı patron seni bekliyordu.Siyah bir minibüs içinde bir mekana getirildim.Sinirliydim neler olduğunu anlamıyordum kafam çok karışıktı.Takım elbiseli bir adam adımı seslendi.Neler olduğunu ve ne yaptığını sordum.sakinleşmemi söyledi.Arabamın sizde neden olduğunu sorabilir miyim.Hemen anlatayım.Olayın aslı siz ambulansla götürülünce sizi tanıyan biri bana telefon etti bu arabanın tamir edilmesini istedi.Arabanızı alması için adamlarımı gönderdim size tekrar teslim etmek için arabayı hazırlamıştık.Hastanede bulunma süreniz uzayınca araba elimizde kaldı.Bugün bizim internet sitemizden araba alınca girdiğiniz arabanızı teslim etmek istedik.Çalışanım adına kusura bakmayın sizin değil,arabanın fotoğrafını çekip elinize ulaştırdığımza dahil kanıt istemiştim.Olaylar çok saçma gelse de kabullenmiştim.Son 3 ay macera dolu geçmişti.Arabama ve sağlığıma geri kavuşmuştum günün sonunda.Önemli olan da buydu değil mi ?