Yaşam Kaynağım

Her insanın bir yaşam kaynağı vardır. Annesi, babası, kardeşleri… Benimkisi ise köpeğim. Çünkü saydıklarımın hepsi benden uzakta. Ve bu yaşanalı dört-beş gün oldu. Annem, babam ve kardeşlerim küçük bir geziye gidiyorlardı. Freni patlamış bir tır da üstlerine gidiyordu. Ben onlara sürpriz yapacaktım. Arkalarından bana doğum günümde aldıkları motorla onları takip ediyordum. Fakat tır onlara çarptığında ben de motordan düşüp bayılmışım. Her şey çok hızlı gelişti. Bir anda kendimi havaalanına doğru giden bir arabanın içinde buldum. Araba tanıdıktı. Çünkü bu teyzemin arabasıydı. Beni Amerika’ya götürecekti. Fakat bir şeyin eksik olduğunu fark ettim. Angel yoktu. Köpeğim Angel. Arabadan indim. Koşarak eve gittim. O anda fark ettim ki köpeğim ailemle birlikte değildi. Onu da yanıma alıp havaalanına geri döndüm. Amerika’ya doğru yola çıktık.