Ve işte her zamanki gibi o an geldi, sınav sonuçları açıklanacaktı. Başarılı bir öğrenci değildim, kendimi kötü hissetmeme neden oluyordu. Ailemi gururlandıramam, çevremdekiler tarafından ezilmem vb. şeyler artık psikolojimi de etkilemeye başlamıştı. Ders çalışmayı seven bir insan değildim. Saatlerce bir yerde oturup bir yere odaklanmak üstüne üstlük birde kafamı yormak beni hep rahatsız etmişti. Bu zamana kadar düşe kalka idare etsem de elbette bu şekilde giderse hayatım kayacaktı. Artık pek de başaracağıma dair umudum yoktu. Kendimi her şeyden geri çekiyordum . Hiçbir yeniliğe atılamıyor kendimi içime kapatıyordum. Lisede olduğum için hala ufak ve zor olsa da düzeltme şansımın olduğunu düşünüyordu içimin derinliklerindeki bir parça. Peki ya tutku?
Çevremde hem başarılı hem de ek dalla ilgilenen insanlar vardı. Bense hiçbir şey beceremeyen bir kız. Bende tutkumu bulmalıydım. Kendime bir hedef belirlemeliydim. Artık her şeyden kaçmak yoktu, yeni şeyler deneyecek ve kendimi geliştirecektim. Okul dışında denemem yeni başlamış olduğum bu kararımı gerçekleştirmemde bana yardım edebilirdi. Araştırmaya başladım. Araştırdıkça denedim. Derslerimi tekrar etmeye başladım. Yanında hobi edinmem gerektiğini düşündüm. Denedikçe denedim, olmadı başka bir şey denedim. En çok keyif aldığımı seçmeye karar verdim. Yavaş yavaş tutkusunun peşinden koşanların bakış açılarını anlamaya başladım. Motivasyonunu asla kaybetmeyen, her zaman türlü türlü gaza gelebilen kişilerden olmak için çabaladım, umudumu kaybetmemek için . Bunca çektiğim sıkıntıdan sonra anladım ki ; yapmam gereken içime kapanıp fırsat kollamak değil, fırsat yaratmam gerek.
Her zaman çevremdekilerin benim hakkında düşüncelerini çok önemsemiş, hareketlerimi kısıtlamıştım. Bu sırada dışarıyı da bolca gözlemleme fırsatı yakaladım. Bazı insanlar var ki; onlara baktığımızda enerji ve pozitiflikle dünyayı değiştirebileceklerini hissedersiniz, sizin yanınızda olmaları bile gününüzü gün edebilir. Kendi yolumu çizmeye devam edip kendimi geliştirmeye devam ederken o sınav günlerinden biri gelip çatmıştı bile. İşte şimdi sınav sonuçlarımı bekliyordum. Sabırsızlıkla notumu öğrendiğimde sonunda başardığımı anladım. Bunca zorluğu atlatmama rağmen sonunda başarmıştım. Birisi bana böyle bir şeyin olacağını söyleseydi imkânsız derdim. Benim için unutulmaz bir andı. Bu şekilde benim gibi insanlara örnek olup onlarında başarabileceğini onlara göstermiş oldum. Ailem her zaman yanımda olsalar da en çok kendimle ben gurur duyuyordum. İnsanı kendi başarıları kadar mutlu eden bir şey olmadığını anladım bu şekilde. Herkes bunu başarabilir, kendilerini kilitledikleri kafeslerinin içinden benim gibi kurtulabilirler.