Merhaba! Ben Alara. 15 yaşındayım. Annemler bugün iş için seyahat edecekler. Bu nedenle evde bir ay tek kalacağım. Annem, “Anneannenler yan dairede biliyorsun. Bir şey olursa onlara seslen. Duymazlarsa al, onların evinin anahtarı.” dedi ve elime anahtarı tutuşturdu. Ben de anahtarı kasama koydum ve annemleri yolcu etmek için dış kapının önüne geldim. İkisi de ellerinde büyük bir valiz ile havaalanına gitmek için montlarını giyip son hazırlıkları yapıyorlardı. Ardından anneme ve babama veda ettim. Onlar da bana veda etti. Gittiklerinde üzülmüştüm. Ama yine de mutlu da olmuştum. Sonuçta evde yalnızdım. Fakat yanımızdaki dairede anneannemler vardı. Yine de mutluydum. Arkadaşlarımı aradım ve dedim ki “Bize gelebilirsiniz. Annemler gitti, hem biraz ders çalışmış oluruz. Biliyorsunuz ki yazılılar başlayacak.” Arkadaşlarım da “Evet, maalesef ki yazılılar başlayacak. Biz gerekli kitap, defterleri alıp geliyoruz.” dediler. Ben de hızlıca uygun bir ders çalışma ortamı hazırladım. Arkadaşlarım geldiler, çalışmamızı bitirdik ve bir korku filmi açtık. Tam o sırada annem aradı. Arkadaşlarımdan izin alıp odama gittim, telefonu açtım. Annem, “Biz havaalanına vardık, şimdi uçağa biniyoruz. Uçağı kaçırdığımız için beklemek zorundayız. Uçağa girerken haber vermemi istemiştin, o yüzden aradım. Fakat uçağa giremedik ha ha ha! Bu arada arkadaşların geldi mi? Ders çalıştınız mı?” dedi. Ben de “Evet anneciğim geldiler ve ders çalıştık. 2-3 saat çalıştık hem de! Bir de bilgilendirdiğin için teşekkürler. Biz de tam film açmıştık.” dedim. Ardından telefonu kapattı.
Saat akşam 19.00 gibi bir şeydi. Ardından dışarıdan garip bir ses geldi. Aşağı baktığımızda genelde hiç bu apartmanda görmediğim bir araba vardı. Sanırım sütçü falandı. Adam arabadan indi. Bu adam bir yerden bana tanıdık geliyordu fakat çıkaramamıştım. Ardından bir anda bizim kapı çaldı. Biz de kapının deliğinden baktık. Aşağıdaki sütçü adamdı. Ne yapacağımızı bilemedik. Anneannemleri aramaya kalktık fakat çok geçti. Adam kapıyı kırdı ve hepimizi bayılttı. Bizi aşağı indirdi ve arabaya koydu. Biz hafiften ayılmıştık. Beş dakika sonra da tamamen ayıldık. Bir havaalanına gittik. Bu havaalanı annemlerin gittiği havaalanıydı! İçimden hala uçağın kalkmaması hakkında dua ettim. Fakat bizi güvenlikten nasıl geçireceklerdi ki? Ayrıca yanımızda pasaport yoktu. Bu adamın amacını bir türlü anlayamadık. Adamlar bizim ayıldığımızı görünce tekrar bayılttılar. Her şey çok hızlı gelişti. Kendime geldiğimde havaalanındaydım. Bekleme koltuklarında beş arkadaş birlikte oturuyorduk. Ardından annemleri gördük. Allah duamı kabul etmişti! Annemlere adamlar anlamadan işaret vermeliydim. Tam annemlere işaret verecekken annem tuvalete gitti. Tek seçenek babamdı. Babama işaret yaptım. Fark etti! Bize doğru sessizce yaklaşıyordu babam. Sonra bizi kaçıran adamın yanına gitti ve dedi ki “İyi iş çıkardın Ahmet.” dedi. Biz çok şaşırdık. Babam da mı bu işin içerisindeydi? Ardından babam “Çocuklar. Bana öyle bakmayın biz size şaka yaptık! Ayrıca sizi bayılttığımız ilaç doğaldı. Vücudunuza hiçbir şey olmaz. Ayrıca Alara bu adam senin uzaktan dayın olur. Nasıl tanımadın, anlamıyorum.” Alara güldü. Ardından dayıları onları eve bıraktı. Birlikte rahatça filmi bitirebildiler.