Hayat umursanmamayı tölere etmek için çok kısa. Bu hayata bir defa geliyoruz. Bu hayatı da sadece kendimiz için yaşamalıyız bana kalırsa. Bu dünyadaki en önemli insan sizsiniz. Bu herkes için geçerli. Sizden daha önemlisi yok.
Biri bizi umursamıyor, hak ettiğimiz değeri vermiyorsa onu hayatımızda tutmamıza gerek yoktur. Yeterince derdi ve tasası var insan evladının. Hatta sürekli kendimize dert ediniriz. Dertlerimize kendimizce çözüm ararız. Bazen de bu çözümler için birilerine ihtiyaç duyarız. Bu çok normal bazen sorunların üstesinden tek başına gelemeyebiliriz. İnsan sosyal bir varlıktır zaten. Tam da bu derdimizin içinden çıkmaya çalışırken o bize destek olacak kişi bizi umursamazsa nasıl hissederiz? Kimse kendini değersiz hissetmemeli. Kendi değerimizi kendimiz belirleriz. Bizi umursamayanı gerekiyorsa biz de görmezden gelmeliyiz. Şu bir kere yaşadığımız hayatta niye değersiz hissedelim? Biz kendimizi umursayalım en çok. Değer verelim kendimize.
Bunun dışında da sevdiğimiz insanları umursadığımızı da onlara hissettirmeliyiz. Sevildiğini umursandığını hissetmeyen insan uzaklaşır bizfen ister istemez. Birine sinirlenmek bile aslında onu umursadığımızı gösterir. Bazen bunu bile yapmamak lazım hak etmeyene. Dramatikleşmek istemem ama hak etmeyene hak etmediği değeri göstermemeliyiz. Biz kendimizi umursayıp değer vermezsek kimse vermez. Önce umursamaya kendimizden başlamalıyız. Öz saygı çok önemlidir. İşte tam olarak da bu yüzden hayat umursanmamak için çok kısadır. Kendisine değer veren bir insan bunu başka insanlardan da bekler. Saygı ister, sevgi ister, hareketlerine tepki ister yani umursanmak ister aslında. Ve düşünürsek de umursadığımız insanlar bize denk olan insanlardır. Kendimizden aşağı gördüğümüz, alt seviye olduğunu düşündüğümüz birini umursar mıyız? Hiç sanmam. Bu durumda bizi kendinden alt seviye gören bir insanı da hayatımızda tutmamalıyız. Kim kendini bir bakıma da olsa ezik hissetmek ister ki? Bazen bunu yapıyoruz fark etmeden. Karşımızdakine öyle bir değer veriyoruz ki kendi gözümüzde onun değerini yükseltiyoruz. Hatta bazen hiç hak etmeyen kişileri kendi gözümüzde öyle büyütüp umursuyoruz ki kendi değerimizi düşürdüğümüzün farkına bile varamıyoruz.
Belki azıcık olsun ne yaptığımızın farkında olsak kendimize bu kadar değersizmişiz gibi davranmazdık. Ne kadar değerli olduğumuzun da çoğu zaman farkında değiliz ama olmalıyız. Kendi hayatımızın baş rolü biziz. Ana karakter her zaman en önemli olan yaptığı şeyler en çok umursanandır. Bunun farkında olup kendimize biçtiğimiz değeri düşürmememiz lazım. Ne zaman kendinizi kötü hissederseniz de unutmayın ki bu da yeterince umursanmadığınızdan dolayıdır emin olabilirsiniz. O gün yeterince umursanmış olsaydınız eğer üzülmüş olur muydunuz?
Umursanmak için de karşımızdakini umursamalıyız. Umursanmak için umursamalıyız yani. Değerli hissetmek için bizim de aynı değeri göstermemiz gerekir. Bu hayat umursanmamak yani değer görmemek için çok kısa. Yaşadığımız birkaç günde herkesin umursanmayı hak ettiğini düşünüyorum