ADANA

Ülke zor durumdaydı bütün düşmanlar birlik olmuş topraklarımızı işgal ediyordu. Onlar daha güçlüydü o zamanlar. Bu olay Adana’da geçiyor. Ülkenin zor olduğu dönemler. Bir devletin yıkılıp yenisinin kurulduğu bir süreç. O zamanlar ülkemiz ekonomi, askeri tarzı konularda geri kalmıştı. Halbuki bir zamanlar yenilmezdik! Ama Avrupa uyanışa geçti ve en güçsüz olduğumuz anda bizi işgal etti. Bütün topraklar işgal edildi. Trablusgarp, balkanlar, mısır en acı kayıplardan oldu. 3 kıtaya yayılmış olan devlet yavaş yavaş çöküşe geçiyordu. Ama bir mucize oldu. Küllerimizden doğduk! Bunlar yaşanırken ben Adana’daydım bu haberleri duydukça herkes tedirgin oluyor ne yapacağız diye konuşuyordu. Ve gazeteyi okuduğumda bende tedirginliğe kapıldım. İngilizler, Fransızlar , Yunanlılar , Balkanlar’dan gelenler… bitmiyordu! Ve o zamanlar iyi çalışan silahımız bile yoktu. Çanakkale Mardin savaşından kalma silahlar ile savunuldu mesela. Bu silahlar hep tutukluk yapıyor. Ayrıca bir olay daha vardı. Adana güzel bir coğrafya ve bereketli topraklarda bulunuyor. Ve düşmanın buraya gelmesi olası. Savaş sonuçları gerçekten iç açıcı değildi. Çoğunu kaybediyoruz yendiğimizler de ise çok kayıp veriyoruz. Bu da bizi hem halk hem de asker olarak çok dezavantaj olarak etkiliyor. Bir süre sonra ummak istemediğimiz gerçekleşti. İngilizler buraya saldıracaktı! Herkes tedirgin , korku ve o tarz şeyler. Ama ben dahil savaşacaktık. Hem memleketimiz için hem de en önemlisi olarak vatan için! İngilizler yavaş yavaş siper kazıyorlardı. Çukurova işgal edilmeye başlamıştı. Biz toprağın içine kürekle kazdığımız siperlerde eski püskü silahlarla bekliyorduk .Ve çetin savaş başladı. İyi savaştık . Tabi savaşlar bir çatışmayla bitmez. İngilizlerin gitmeye niyeti yoktu. Ama bizim Adanalıların korkusu yoktur. Aynı Çanakkale’deki gibi. Ve bizimkiler büyük bir cesaretle savaştıkları için bir yerden sonra İngilizler korkmaya başladı ve geri çekildi. O günden beri bize ‘Adanalıyık Allah’ın adamıyık’ denildi