Çığlığın Sesi

O gün, çok şiddetli bir dolu sesi ile uyanmıştım. Uyanır uyanmaz dışarıya baktım ve doludan etrafta bir tane bile ev göremedim. Sesi o kadar çok gürültülüydü ki sağır insan bile bunu duyabilirdi ama evimdeki herkes hiçbir şey olmamış gibi uyumaya devam edebiliyordu. Buna çok şaşırmıştım. Onların odasına girdiğimde en ufak bir ses bile duyamadım. perdeyi açtım ve dolunun yağdığını görebiliyordum ama sesini duyamıyordum. Bu sefer camı açtım ama yine de ses seda yok. Elimi biraz dışarı çıkardım ve yağan doluyu hissettim ama sesini duyamıyordum. Acaba sağır mı oldum diye düşündüm. Tam o sırada annem uyandı ve bir şeyler söylemeye başladı. Ama ben hiçbir şey duyamıyordum. Sadece dudaklarını oynattığını görebiliyordum. O konuşurken bir çığlık sesi geldi. Etrafıma baktım ama kimse yoktu. Aslında seviniyordum. Çünkü bu sağır olmadığım anlamına geliyordu. Ama sadece çığlık sesini duyabiliyordum. Annem yatağına geri gitti ve dolu bitince de ben dışarı çıktım. Ama bütün dünya sessizliğe bürünmüştü. Bu yardım çığlığını bir tek ben mi duyuyordum acaba? Biraz gezindim ve çığlık atan kişiyi buldum. Gördüğümde de çok şaşırmıştım. Çünkü küçük bir kız zifiri karanlıkta bacağı küçük bir ağacın altında kalmıştı. Ağacı ittirdim ve kızı kurtardım. Bana bir şey demişti ama onu duyamıyordum. Eve gidip uyudum ve sabah olunca anneme duyamadığımı söyledim ve hastaneye gittik. Sağır olduğumu işte o gün öğrenmiştik. Belli bir ses sınırını aşmayan sesleri duyamıyordum.