Günlerden bir gün, evimde huzurlu bir şekilde oturuyordum. Çok mutluydum fakat mutluluğumun sebebini bilmiyordum. Belki patronum bana izin verdiği içindir. Tam o sırada telefonum çaldı. Patronum arıyordu. Bir anda korktum. Çünkü Bay Mayer beni aramazdı. Telefonu açtım ve konuştum. Bay Mayer, “Bak Joe bugün seni ziyarete biri gelebilir.” dedi ve telefonu kapattı. Açıkçası kim gelebilir diye düşünmedim. Çünkü Bay Mayer olsa olsa sekterlerden birini dosyaları imzalayayım diye göndermiştir diye kahvemi yudumlamaya devam ettim. O gün kimse gelmemişti. Ertesi gün iznimin son günüydü. Salonda film izlerken gözüm televizyonun altındaki çekmeceye ilişti. Çekmeceyi açtığımızda toz içinde bir albüm buldum. Bu albümü annem ve ben hazırlamıştık. Küçükken annem arkadaşlarımla benim fotoğrafımı çeker, arkasına ismimizi yazardı. Albümün sayfalarını karıştırırken bana çok tanıdık gözüken bir fotoğraf gördüm. Fotoğrafı çıkardıktan sonra arkasına baktım ve dona kaldım. Gözlerime inanamamıştım. Çünkü fotoğrafın arkasında Bay Mayer ve benim ismim yazıyordu. Tam o sırada kapı çaldı ve gelen Bay Mayer’di. Birbirimize sımsıkı sarıldık ve yıllardan sonra asla ayrılmamak için ant içtik.
ALBÜM
(Visited 9 times, 1 visits today)