KAPIYI AÇTIĞIMDA GÖRDÜKLERİME İNANAMADIM

Bir gün bir çocuğun doğum günüymüş. Çocuk hızlıca toparlanmış. Sonra annesi ve babası çocuğu kahvaltıya çağırmış. Çocuk hevesle aşağıya inmiş ve demiş ki; “Bugün benim doğum günüm.” O sırada annesi ve babası doğum günü ile ilgili konuşuyorlardı. Bir süre sonra annesi ve babası çocuğu gördü. “Çocuk burada napıyorsunuz?” dedi. “Hiç ne diyordun? Bugün benim doğum günüm.” Annesi ve babası evet dediler sonra çocuk okula gitti ve sınıfına çıktı. Öğretmenine bugün benim doğum günüm dedi. Öğretmeni “Doğum günün kutlu olsun” dedi. Çocuk da teşekkürler dedi. Bir süre sonra teneffüs olduğunda çocuk dışarıya çıktı ve arkadaşlarını gördü. Bir  şey hakkında konuşuyorlardı. Çocuk yanlarına gitti, “Ne hakkında konuşuyorsunuz?” dedi. Sonra arkadaşları doğum günü hakkında konuşuyorlardı ve çocuğa söylememeleri gerekiyordu. O yüzden “eee yok birşey.” dediler. Çünkü ona söyleyemezlerdi. Çocuk babasıyla okuldan eve geldi. Çocuk yukarıya çıktı, sonra aşağıya indi. Kapıyı açtı ve “SÜRPRİZ!” dediler. Çocuk dedi ki; “Kapıyı açtığımda gördüklerime inanamadım.”