Merhaba benim adım Efe. Ben 32 yaşında inşaat mühendisiyim.
Bir süre önce İstanbul’da deprem oldu. Depremde evlerin hepsi dayanıksız olduğu için yıkıldılar. Ve ben ekibim ile İstanbul’a gidip 20 katlı bina yapmaya karar verdik. Bu evleri evsiz kalanlar için yapıyoruz.
Sabah temelini atmaya başladık. Bütün gün çok çalıştık. Akşam olduğunda herkesin evine gitmesine izin verdim. Sadece bir çalışan nöbette duracak dedim. Ve Cemal nöbete kaldı. Bende yaptığımız binaya yakın bir otelde kalıyorum.
Cemal nöbetteyken arkasından bir ses geldi. Arkasına baktı; bir şey yok. Yukarıdan ses geldiğine bir şey yok. En son arkasından birisi gelip Cemal’i düşürdü ve bayıldı. Bir süre sonra sabah oldu ve Cemal uyandı. Etrafına bakındı demirlerin hepsi çalınmış. Cemal “Beni kim bayılttı?” diye merak ediyordu!
O sırada Efe yeni gelmişti. Cemal’e;
-Bu demirlere ne oldu? Hiçbiri ortalıkta yok.
Cemal:
Efe:
-O zaman inşaatçıların hepsini toplayanıma getir Cemal.
Cemal:
-Tamam efendim.
Ve Cemal herkesi inşaat yerine getirdi. Plan kurmaya başladık. Efe:
-Arkadaşlar dün akşam bir hırsızlık olayı yaşandı. Ve hırsızlar Cemal’i bayıltıp, demirlerin hepsini alıp gitmişler. Bunun için bir plan yapacağız. Ama bu görevde Cemal olmayacak. Çünkü Cemal bayıldığı için kendini kötü hissediyor. Planımız akşam başlayacak. Ve herkes bir çalılığın içine girip saklanacak. Hırsızlar geldikten sonra ben 112 ‘yi arayıp yardım isteyeceğim. Ve hırsızlardan demirlerimizi geri alacağız.
Sonra akşam oldu ve planımıza başladık. Hepimiz çalıların içine saklandık ve beklemeye başladık. Aradan 1 saat geçti. Hala gelmediler. En sonunda 3 saat sonra geldiler. Arkadaşlarımın uykusu geldi. Hırsızları görünce herkes uyandı. Ve Efe 112’yi aradı. Efe:
Alo! Bizim inşaat alanımızda soygun oluyor. Acil polis ekibi gönderebilir misiniz acaba? Ama çabuk olmalısınız çünkü bir kaç dakika sonra gidecektir.
Polisler sirenlerini kapatıp, sessizce etrafı sardılar. Ama bazı polisler arabanın içinde kaldılar. Hırsızların polis arabasını görmemeleri için arabalar siyahtı. Ama polis yazısı beyazdı. Hırsızlar yine de beyaz yazıyı göremediler. O sırada polisler “Eller havaya!” deyip bağırmışlar. Hırsızlarsa ellerini havaya kaldırıp polislere doğru yürümüşler ve teslim olmuşlar.
Efe:
-Memur bey; hırsızlar bizim demirlerimizi çaldılar. Onlarla konuşup demirleri ister misiniz acaba? İnşaatı tamamlamak için demirlere ihtiyacımız var.
Memur bey:
-Arkadaşlar hırsızlardan demirleri isteyin.
Efe:
-Arkadaşlar hepiniz çok yoruldunuz. Bugün nöbetçi olmayacak. Herkes evine gidip iyice uyuyup dinlensin.
dedi ve herkes gitti. Bende otele döndüm. Rahatça uyudum.
Ertesi gün ben toplantı yapmak için hazırlandım ve toplantı saatinde inşaat alanına geldim.
“KAPIYI AÇTIĞIMDA GÖRDÜKLERİME İNANAMADIM” İşçilerim, evi yıkılan insanlar ve çocukları doğum günümü kutlamak için toplantı salonunda toplanmışlar. Ve bana hediye olarak inşaat çabuk bitsin diye yardım edecekler. Ve herkes işbaşına koyuldular.5 gün içerisinde inşaatı bitirdik. Hepimiz çok mutluyduk ve
-“Depremde evi yıkılan herkes içeri girebilir” dedim.
Herkes evine yerleşti. İnşallah mutlu olurlar.