Umut

Sevgili Ahmet, 

 

Sen bunu okuduğunda 14 yaşında olacaksın.Ben de bu mektubu 14 yaşımda yazıyorum.Sana bu yaşıma gelene kadar öğrendiğim şeyleri,edindiğim bilgileri ve yaşadığım acıları anlatacağım belki sen de yaşamış olacaksın. 

Öncelikle sana yaşadığım kötü bir şeyden bahsetmek istiyorum.2020 yılında muhtemelen duymuş olacaksın ki korona diye bir hastalık çıktı.Ben bu hastalıkla sabah kalktığımda tanıştım.Her zamanki gibi bir haftasonu uyandıktan sonra yatağımda telefonuma bakıyordum.Sosyal medyada gezinirken önüme “Çinin Wuhan kentinde yeni bir hastalık çıktı, 16 kişi karantinada” şeklinde bir haber geldi.Hemen anneme seslendim.Annem şaka olduğunu düşünüp çok takmadı fakat zaman ilerledikçce haberlere de çıktı.İşte işin asıl ciddiyetini o zaman anladık.Zaman ilerledikçe Wuhan kentinden Çinin diğer kısımlarına oradan da tüm dünyaya yayıldı ve tüm dünya bir anda kendi içine kapandı yani karantinaya alındı. 

Karantinada olduğumuz günler çok sıkıcı geçiyordu.Benim de tam liselere geçiş sınavına hazırlandığım seneye denk gelmişti bu karantina olayı.Sınava hazırlanmakta zorluk çektim çünkü sosyal aktivitelerimin çoğunu yapamıyordum.Sadece bilgisayar oyunları kalmıştı o da bir yere kadar zevk veriyordu.Biraz bunalıma girdim denebilir. 

Ben sana bu mektupu yazarken korona bitmeye yakın bile değil.Ama artık koronayı benimsedik ve gündelik hayatımızda yer edindi.Artık herhangi bir yere girerken hemen ateş ölçülüyor ve heryere maskeyle girmek zorunda kalıyoruz.Ama olsun bir yerlere gidebiliyoruz ya o yeter.Umarım sen bu mektupu okurken böyle bir olay yaşanmıyordur. 

 

Bu yaşıma gelene kadar yaşadığım ve seninle paylaşmak istediğim bir diğer şey ise hayattan her zaman zevk alman gerektiği.Bir iş yaparken yorucu da sıkıcı da olsa bir şekilde onu eğlenceli hale getir bu şekilde ne sıkılır ne de yorulursun.Ayrıca bir şey olmadığında hemen karamsarlığa kapılıp vazgeçme.Daha çok çalış.Çalışırsan yapamayacağın bir şey yok. 

 

İnsanlara hakettiklerinden daha fazla değer verme.Çok değer verirsen çok kaybedersin.Etraf insanların kötülüklerini isteyen,onları sadece mutsuz etmeye çalışan insanlarla dolu.Sakın kendini kimseye hiçbir şey için ezdirme.Nolursa olsun her zaman hakkını savun. 

 

Ben bunları seni hiç bilmeden,tanımadan yazıyorum.Belki de senin zamanında çok çok farklı şeyler olacak.Uçan arabalar,ışınlanma makineleri,senin yerine işini gören robotlar…Umarım hayal ettiğim gelecek şu anki dünyadan farklıdır çünkü şu an hiç de güzel değil. 

Umarım hayatının bu zamana kadar olan kısmı güzel geçmiştir,kalan kısmının da güzel geçmesi için elinden geleni yapacağına eminim.Seni her zaman elimden geldiğince destekleyeceğim ve yardımcı olacağım.  

 

Sevgiler 

14 yaşındaki baban 🙂

(Visited 100 times, 1 visits today)