Kiminle Görüşüyorum ?

(Telefon zil sesi) Alo ?  Her şeyi en baştan anlatayım.Benim adım Berk ve işsizim,evet doğru işsiz.35 yaşındayım ve hayatım pek parlak değil.Normal bir sabahtı en azından ben öyle sanıyordum.Yatağımdan kalkar kalkmaz hayatı sorguladım: halimi,arkadaşlarımı,köpeğimi,kahvaltıda ne yiyeceğimi.Sorgulama tamamlandıktan sonra yüzümü yıkamak için lavobaya yöneldim.Yüzüme temas eden ilk şey soğuk su olunca Antartikaya bir yolculuk gerçekleştirdim tabi çok uzun sürmedi çünkü çölden gelen havlu bu yolculuğu başlamadan bitirdi.Aynayla süren uzun bakışma sonrası kahvaltı etmek için mutfağa yöneldim.Keşke yönelmeseydim gördüklerim beni deli ediyordu.Köpeğim Lucky mutfağı tam anlamıyla bir birine katmıştı.1 saatlik temizlikten sonra çok yorgun düştüm ve uyuyakaldım.Rüyamda spor arabalara biniyor helikopterimle özel teknelerime uçuyordum.Rüyanın anlık gazıyla iş arayışımı arttırmaya karar verdim. İstanbulun gizemli sokaklarında kaybolurken gözlerim  iş ilanı arıyordu.Uzun arayışlar sonucu umutsuz bir şekilde bir cafeye oturdum ailemin gönderdiği yemek parasını delilercesine harcamak istiyordum ama gönderdikleri para miktarını hatırlayınca üzüntüye kapıldım.5 liraya satın aldığım limonatamı yudumlarken sağ gözümle mavi ve beyaz renge boyanmış üstünde kırmızıya boyanmış sayıların olduğu  bir poster gördüm.Bu bir ilandı hem de bir  iş ilanı ! Anlık sevinç ile limonatamın parasını masanın üstüne bırakıp koşmaya başladım.Bu ilanda bir gariplik vardı hangi meslek  olduğu yazmıyor ama üzerinde iş ilanı yazıyordu bulmuşken kaybedemem diyerek sayıları telefonum klavyesine teker teker yazdım.Numarayı ararken korkmuş ve heyecanlı hissediyordum.Alo ? İş ilanı için aramıştım “Merhabalar” dedi kalın bir ses.Ben astığınız posterdeki iş ilanı için aramıştım.Biliyorum “Berk Bey”dedi.Korkuya düşmüş ve çaresiz hissediyordum verdiği bu cevabın üzerine bende:İsmimi nereden biliyorsunuz Beyefendi dedim ve biz her şeyinizi biliyoruz Berk Bey  cevabını geri verdi.O an inanılmaz korkmuştum ne yapacağımı bilmediğimden dolayı aklıma gelen ilk şey olan telefonu kapatmak fikrini uyguladım telefonu kapatınca olanları sindirmek için bir tabureye oturdum.Korkmuş halimi gören simitçi amca:Evlat iyi misin sorusunu sordu ? Başımı öne ve arkaya sallayarak iyi olduğumu gösterdim.Amca bana kesesinden bir kart ve su uzatınca gözüm direk karta yöneldi üzerinde iş ilanında olan sayıların aynısı vardı Hey ! Dememle beraber amca yok olmuştu.Bunun üzerine  dengemi kaybetmiş bir biçimde sokakta Amcayı bulmak için yürümeye başladım. Bir kaç adım sonra bir teyzeye çarptım ve yeren düşen çantasının içinde o sayıların olduğu kartlar vardı ne yapacağımı şaşırınca koşmaya başladım ve arabının çarpmasıyla gizemli  bir yerde uyandım.Etrafımda bir sürü siyah maske takmış insanlar vardı ve hepsi o sayıları tekrar ediyordu Yardım Edin ! Çığlığım ile karşımdaki siyah kapıdan aynı maskeyi takmış ama kırmızı lekeleri olan bir adam içeri girdi.Ağzından çıkan ilk kelimeler bu numarayı neden aradın olmuştu bende:İş ilanı için dedim.Bu numaranın iş ilanı olmadığını bilmen gerekirdi Berk Kefsan !  bir saniye dedim Berk Kefsan da kim dedim ortamdaki herkes gözlerini üzerime çevirdi ne demek o kim o sensin dedi.Ben de Berk Kefsarım dedim ve herkes şaşırmış bir şekilde özür dilemeye başladı bende o an hem tedirgin hem de rahatlamış hissettim. Odaya üzerinde mavi lekeli bir adam daha girdi ve gerisini hatırlamıyorum geri odamda uyandım başıma gelen şeyleri sindirmem bir ay sürdü ve şimdi sizlere burda bu yazıyı yazıyorum tek tavsiyem bir dahaki sefer bilmediğiniz numaraları aramayın hangi durumda olursanız olun.