Sevgili Günlük;
Geçen gün inanılmaz bir olay oldu. Anlatınca inanamayacaksın.
Okul çıkışı köpeğim Jokeri gezdiriyor ve ona öğrettiğim komutları beraber tekrarlıyorduk. Köpeğim Joker de ben de yorulunca bir banka oturdum. O da yanımda yere yattı. Çok geçmeden çok yakın bir arkadaşımı bana el sallarken gördüm. Yanıma geldi ve banka oturdu. Uzunca sohbet ettik. Birden arkadaşımın telefonu çaldı. Bilinmeyen bir numaraydı. Arkadaşım merak edip telefonu açtı. Telefonun birden feneri yanıp sönmeye ve tuhaf bebek şarkıları çalmaya başladı. Ama bebek şarkılarının sesi yavaş ve kulak zedeleyici ses tonla çalındığı için bebek şarkılarının şirin bir yönü kalmamıştı. Birden müzik durdu ve bir fısıltı duyuldu. ”Öleceksin! Hayatının son 5 dakikası kaldı! Hala zamanın varken tadını çıkar ve son sözünü söyle!”. Arkadaşım da ben de dona kaldık. Sonra telefon kapandı. Arkadaşıma ”İyi misin? O her kimse eminim ki telefon şakası yapıyor. Ciddiye alma tamam mı?” dedim. O da bunun bir telefon şakası olabileceği fikrimi mantıklı bulduğunu söyledi. Ama tam 4 dakika sonra Joker avazı çıktığı kadar havlamaya başladı. Arkadaşım onun havlama sebebinin bir kuş, bir kedi veya başka bir köpek olabileceğini söyledi. Ama etrafta ne bir böcek, ne bir çocuk, ne bir kedi, ne de bir köpek yoktu. Tekrar telefon çaldı. Telefonda bir fısıltı duyuldu. Şöyle diyordu: Son 30 saniye… Son sözlerini söyle… Damla…
Arkadaşımın adı Damla idi. Korkmaya ve telefondaki kişinin gerçekleri söyleyebileceğine inanmaya başladık. Damla paniklemiş gibi duruyordu. Arkadaşım son 10 saniyede iyice daha da paniklemişti. Damla’yı bu halde gören Esma bana, ona ne olduğunu sordu. Esma da kardeşi Kerem’i parka getirmişti. Kerem zaten salıncakları görünce selam bile vermeden jet hızı ile parka koştu. Son 5 saniyede Joker ulumaya başladı. Ama nasıl bir uluma! Onu hiç böyle görmemiştim. Kerem o sırada kaydıraktan kayıyordu. Joker ‘in ulumalarını duyunca Kerem korkudan ağlamaya başladı. Son 3 saniye… 2… 1… ve süre bitti. Arkamı döndüğümde Damla yerinde yoktu. Esma da, ben de dona kaldık. Kerem Damla’nın birden yok olduğunu fark edince salıncaktan düştü. Ben ve Esma hemen onun yanına koştuk. Dizi kanıyordu. Joker de arkamızdan geldi. Sonra Esma ve Kerem’in arkasından siyah giysili bir adam gördüm. Esma’ya doğru uzanıyordu. Sanırım onu kaçıracaktı! Esmaya bağırdım ” Esma dikkat et! ”. Esma arkasını döndü ve adam koşarak uzaklaştı. En iyisi eve dönmekti. O sırada Joker siyah giysili adamın bacağını ısırdı. Adam koşarak kaçtı. Joker’i de alıp bizim eve gittik. Joker ve Fondip dost olduğu için evde bir problem olmadı. Esma ve Kerem de bizim evimize gelmişti. Anneme bu olayı anlatınca, annem de Esma’nın ve Damla’nın annesini aradı ve evimize çağırdı. Damla’nın annesi ağlamaktan bayılacaktı. Polise haber verdiler. Polise arayan telefon numarasını gösterdiler ve polis bu numarayı anında tanıdı. Bu şekilde bir sürü çocuk kaçırılmıştı! Polis bu konuda derin bir araştırma yapacaktı. Çünkü Türkiye’de 150 den fazla çocuk bu şekilde kaçırılmış ve izine rastlanılmamıştı. Bunu duyunca Damla’nın annesi Gamze Hanım daha da fena oldu. Polis numarayı aradı ama ulaşamadı. Fakat önceki aramalardan kişinin konum bilgilerine ulaşabilirmiş. Hep bir ağızdan ” E o zaman neyi bekliyoruz! ” diye bağırdık. Tam 1 hafta sonra polisten geri bildirim aldık. Hırsızın konumu bulunmuştu. Ben de belirtilen konuma köpeğim Joker ile gittim. Çünkü ona verdiğim itaat eğitimleri dışında polis eğitimi de var. Bundan dolayı Joker bizi koruyabilir. Ben dışarıda bekledim. Joker yardımı ile Damla kurtuldu. Damla’nın annesi Gamze Hanım da, Esma’nın annesi Leman Hanım da ve benim annem de sevinç çığlıkları ile boğuşuyordu. Oradan tam uzaklaşmak üzereyken omzuma bir el dokundu. Bu damlanın eli idi. Damla bana yaşadıklarını anlatmak için ve aynı zamanda onu ve oradaki diğer 150 çocuğu kurtardığımızdan Damla, Esma ve benim için bir pijama partisi düzenlemiş. Şu an Damlaların evinde fantastik bir partinin içindeyim! Kapatmam gerek, yarın akşam görüşürüz günlük!
Sevgiler… Defne…