Ben Eymen. Kendi halinde yaşayıp okula giden, spora giden bir çocuktum.
Bir gün eve bir amca geldi, yanında oda gibi makine vardı. Bana bunun yeni icat ettiği bir zaman makinesi olduğunu söyledi. Çok heyecanlandım. Bir an önce denemek istiyordum. Amcaya sormaya utanmıştım. O içimden geçenleri anlamıştı, “ Haydi ne duruyorsun? Gir içine ve bir yıl seç” dedi. Ben annemin çocukluğuna gitmek istedim. Bir baktım, 10 yaşında, annem karşımda. Çok tatlıydı, benim en iyi arkadaşım oldu. Akşama kadar oyunlar oynadık . Geri dönme vakti gelmişti ama ben en yakın arkadaşımı bırakmak istemiyordum . Vakit geçti ve ben geri döndüm. Annem uyuyordu, ona sarılmaya gittim ve yanında uyudum. O kocamandı ama yinede benim en iyi arkadaşımdı.