Bazı insanlar vardır, hayatın ucunda her zaman ölümün olduğunu düşünüp o anın tadını çıkaramaz ama bazı insanlar vardır ki yaşadığı her dakikanın her saniyesini yarın yokmuşçasına yaşar. İşte ben yarın yokmuşçasına yaşayan insanlardanım. Her anının, hayatıma girip çıkan her insanın kıymetini bilmek benim için çok değerli. İşte ben bu yüzden kaybediyorum. En yakın arkadaşımın adı Baler, aile dostumuzun çocuğu, çocukluğumdan beri ailemin beraber vakit geçirmem için icazet verdiği tek arkadaşımdı. Beraber sürekli satranç oynuyorduk çünkü Baler okulunun satranç takımının kaptanıydı ve satranç oynamak ve ders çalışmaktan başka bir şey yapmamıza ailesi izin vermiyordu. Kısacası mahkum gibi yaşıyorduk ama ailemiz her zaman bizim için en iyisi olduğunu söylüyorlardı. İkimizde okul birincisiydik, bütün öğretmenlerimiz bizi herkese örnek gösteriyordu ama ne zaman yaz tatili geldi, her şey tersine döndü.
Yaz tatili gelmişti artık. Bodrum’daki yazlığımızdaki ilk gecemiz sahil kenarında yürürken saçları beline kadar uzanan, mürdüm rengi dekolteli bir elbise giymiş, fırtına yüzünden uçuşan saçları elbisesiyle dans ediyor gibi görünen bir kız gördüm. Tam yanına gidecekken annem ders çalışmam için eve çağırdı. Yüzümü eve doğru döndüm ama kız hala aklımdan çıkmıyordu, zaten bir daha nerede göreceğim diye düşünüp durdum ama düşünmem bile saçmaydı. Ders çalışmaktan düşünmeye vaktim yoktu ki! Ertesi gün uyanır uyanmaz üzerimde ‘’ uykucu ‘’yazan, krem rengi pijamalarımı çıkartıp, siyah renginde üzerinde ufak yazılar yazan mayomu giyindikten sonra annemin yazlıkta boş durmamam için yazdırdığı sörf kursuna doğru yola koyuldum. Sörf kursuma geldikten sonra sörf hocam olan Metin Hoca, diğer öğrencilerle tanışmam için ısrar etti. Neredeyse herkese ismini sorduktan sonra saçları örgülü, lavanta renginde mayosu olan kız arkası döndü, dün gördüğüm kız olduğunu fark ettim. Kız, garip bir şekilde ‘’Neden bana bakıyorsun? ‘’ diye sordu. Ben de ‘’ İsmini soracaktım.’’ dedikten sonra hoca seslendi;
‘’Ahu buraya gelir misin?’’ diye. İşte o an öğrendim ki hayatımı değiştiren isim Ahu,
Ertesi gün sabah daha güneş bile doğmadan denize girmek için uyandım ve Ahu’yu gördüm. Yanına gidip selam verdim. O da bana selam verdi. Sohbet ettik, en sevdiğimiz şeyleri konuştuk, sonra kafam bir şey takıldı: ‘’Ahu sen o gün niye üzgündün? Yanına gelecektim ama işim çıktı.’ dedim. Ahu da önemli bir şey olmadığını söyleyip geçiştirdi. Ahu, beni arkadaşlarıyla tanıştırmak için her zaman oturdukları kafeye götürdü, isimleri Kumsal ve Mavi idi, işte benim hayatımın da dönüm noktası bu oldu. Her günümüz beraber geçti; beraber gezdik, içtik, oyunlar oynadık, dans ettik, hayatımı yaşamayı, paylaşmayı, hayır diyebilmeyi, kendi kararlarımı kendim alabilmeyi öğrettiler bana…
Ahularla tanıştıktan 6 gün sonra Baler geldi , Baler ile Ahu çok iyi anlaşıyorlardı, hep birlikte çok eğleniyorduk. Bütün günlerimiz birlikte geçiyor her gün daha da yakınlaşıyorduk, beraber sörf yapıyor, geceleri şarkılar söyleyip denize giriyoruz, bütün günlerimiz birbirinden güzel geçiyor…
Artık yaz bitmişti, Ahular evlerine ,Isparta, dönmüşlerdi. Baler yine her zamanki gibi ders çalışıyordu ama ben çok değişmiştim, artık başkalarının istediği, herkesin örnek aldığı hayatı değil, kendi istediğim hayatı yaşayacağıma söz vermiştim. Ailemle aram bozuktu, Ahu’yu çok özlüyordum ama istesem de yazamazdım çünkü bazen bir şeyi yapmadığına çok pişman olursun ve yazabilecek yüzüm kalmamıştı. Artık hayatıma devam ediyordum Ahu ile görüşmeyeli 1 sene olmuştu ama bir insan birisini gerçekten severse kaderin bir araya getireceğine inanıyorum..
Yıllar geçmişti, Baler ile her zamanki gibi ayrılmamıştık ve üniversite mezuniyetimizin olduğu gün herkes bizi arıyordu, tebrik ediyorlardı. Ve sonunda aramasını beklediğim insan aramıştı, Ahu yıllar sonra beni arıyordu, çok şaşırmıştım ama hemen açıp konuştum, bana “Karşına bak.” dedi. Ve işte Ahu tam karşımda bana el sallıyordu, işte başkasının istediği değil kendi hayatımı yaşıyordum ve bana kattığı en güzel şey karşımda duruyordu ve ona doğru attığım adım hayatımdaki en kararlı adımımdı. Şuan Ahu ve Mavi ile birlikte kumsal ve Baler’ in balayı fotoğraflarına bakıyoruz. Ve o an anladım ki değerini bilmediğimiz her an, bizi başka hayat yaşamaya mahkum ediyor.
