Merhaba ismim Ecem ve korkutucu şeyleri pek sevmem hatta hiç sevmem ama arkadaşım Başak hiç benim gibi değil o korkunç şeylere bayılır neden bilmiyorum. Neyse bir gün Başak benimle beraber korku evine gitmek istedi ben önce “Hayır.” dedim ama yalvarınca da dedim ki “Öf iyi peki tamam geleceğim ama bir şartla o da korkarsam hemen eve gideceğiz, tamam mı?” dedim. Başak ise sadece “Tamam.” demekle yetindi.
Birlikte evden çıktık ve yola koyulduk. Vardığımızda kendimi iyi hissetmiyordum başım ağrıyordu ve midem bulanıyordu bayılacak gibiydim ama belli etmedim. İçeri girdiğimizde ben sadece önüme bakmadan dümdüz ilerlerken Başak etrafa bakınıyordu bu yüzden ondan öndeydim. Başımı çevirip arkaya baktığımda kimse yoktu. Çok korkmuştum, hemen yönümü çevirdim, oradan tam uzaklaşmak üzereyken omzuma bir el dokundu. Çok yüksek sesli bir çığlık attım, arkama baktığımda kimse yoktu. Bir an aklıma bunun Başak olabileceği geldi ve dedim ki “Başak eğer bu sensen bu yaptığın komik değil, korkutulmaktan hoşlanmadığımı sen de biliyorsun.” dedim ama kimse cevap vermedi hızlı adımlarla dışarı çıktım, Başak yoktu hemen içeri çığlık attığım yere gittim. Çok sessiz bir alandı yani her türlü ses duyulabilirdi yani bana doğru gelen ayak seslerini duydum ve ani bir hareketle arkama döndüm. Başak ordaydı ve şaşkındı.
Birlikte dışarı çıktık ve yemek yedik ailemize de bize eve gelince yemek vermemelerini söyledik. Tekrardan yola koyulduk eve geldiğimizde çok yorgunduk hemen yattık uyuduk zaten saat 10.00’du.