Çok güzel bir gündü. Annem, babam, kardeşim, ablam ve ben lunaparka gelmiştik. Bir sürü eğlenceli şeyler vardı. En beğendiklerimize bindikten sonra eve gitme kararı aldık. Tam arabaya binecekken babamı bilinmeyen bir numara aradı. İlk önce garipsemedik çünkü annemi ve babamı hep reklam için bilinmeyen numaralar arıyordu. Babam ilk başta telefonu açmadı daha sonra ısrarla aranınca açmak zorunda kaldı. Kimsiniz dedikten sonra yüzünde bir korku oluştu. Hepimiz çok meraklanmıştık. Daha sonra ama diye kekeledi ve arayan kişi telefonu yüzüne kapattı. Şoktaydı, çaresizdi. Ben de korkmaya başlamıştım. Konuşmaya başladı: “Arayan 15 yıl önce şirketten kovulan Ozan adında bir adam. Aramız onunla hiç iyi değildi. Kovulmasının sebebini benden biliyor.”
O adam babama şunları demiş: “Sizin yüzünüzden kariyerimden oldum! Bunun hesabını ödetmeyeceğimi mi sanıyordunuz? Çok yanıldınız. En yakın zamanda göreceksiniz.” Bu dedikleri resmen tehditti. Kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım. Babam ile annem biz yattıktan sonra konuşmaya başlamışlar. Seslerinden uyandım ve kapının aralığından onları dinlemeye başladım: “Yapacak bir şey yok polise gidip bütün durumu anlatacağız. Beni tanır. Seni de tehlikeye atamam bu yüzden polisi eve çağırmamız lazım. Hemen şimdi.” Babam polisi aradı ve adamı tutukladılar. Babam daha sonra bize şöyle dedi: “Bunların başıma geleceğini bilseydim o telefonu hiç açmazdım.”