Çok yoğun bir gün geçirmiştim. Uyumaya çok ihtiyacım vardı. Tam gözlerimi kapatıyordum ki bir anda telefonum çaldı. Arayan arkadaşımdı, kampa gidiyor ve misafir olarak da beni çağırıyordu. Gitsem mi gitmesem mi diye düşünürken, bir anda kendimi kamp otobüsünde, arkadaşımın yanında buldum. Kampa gelince, gördüğüm şeylere inanamadım. Ormanlar, bitkiler ,çadırlar o kadar güzeldi ki geldiğime hiç pişman değildim. Korku hikayeleri anlatılmaya başlanıncaya kadar… Aslında hiçbiri korkunç değildi, sadece arkadaşımınki bana biraz korkunç geldi. Hikaye şuydu:
Eskiden bu kampta birileri inşaat yapıyormuş. Ormanın hayaleti gelmiş ve şöyle demiş: “Bu orman, benim ormanım. Burada kamp yapamazsınız”. İnşaatçılar onu ikna etmiş ama hayalet şöyle demiş: “Bir gün geleceğim ve ormanımı geri alacağım”. Bu hikaye beni çok etkiledi, gece gözüme uyku girmedi. Keşke o telefonu hiç açmasaydım. Bu hikayeyi bilmiyor olacaktım. Ertesi gün çok şükür kamp bitmişti. Kamp otobüsü geldi. Bindim ve beş saatlik yoldan eve geldim. Gelir gelmez dedim ki kampa beni asla bir daha kimse götüremez.