Bir gün sabah uyandığımda içimde bir tuhaflık vardı ve o günün kötü geçeceğini hissediyordum.Kalktım, 
kahvaltımı ettim ve işe gitmek için yola koyuldum. İşe vardığımda masamın üzerinde bir sürü birikmiş iş vardı.İşler çok gözümde büyüyordu. Acaba içimdeki sıkıntı bu mu diye düşünmeden edemedim.
Nereden başlayacağımı bilmiyordum. Bir yerden başlamalıydım. Tek tek işlerimi bitiriyordum ve yüzümdeki gülümseme artıyordu. Ancak bir anda her şey tersine döndü. Tam büyük bir hevesle çalışırken telefonum çaldı ve açtığımda bankadan aradıklarını söylediler. Biriken borçlarım olduğunu ve internet üzerinden ödemem gerektiğini söylediler. Verdikleri internet hesabına gerekli parayı nedense hiç düşünmeden havale ettim.İnternetten işlem yaptıktan sonra normalde telefonuma bilgi mesajı gelirdi ama birkaç saat beklememe rağmen bankadan mesaj gelmemişti. Ben de bankayı aramaya karar verdim ve aradım. Karşıma çıkan banka temsilcisine derdimi anlattım. Kendisi gerekli incelemeyi yaparak aslında beni arayanın kendileri olmadığını ve bulunan borcum olmadığını iletti. Hatta dolandırılmış olabileceğimi belirtti. Beynimden kaynar sular dökülmüştü. Gerçekten dolandırılmış mıydım? Sanki zaman durmuştu ve ben bir şey düşünemiyordum. Ancak bir süre sonra acı ama gerçek bu durumla yüzleşmeyi başardım. Evet dolandırılmıştım. Keşke o telefonu hiç açmasaydım ya da daha dikkatli davranarak hemen işlem yapmasaydım.
Artık oturup üzülmenin bir faydası yoktu. Bu durum hakkında gerekli adli işlemleri yapacaktım ama param geri gelir miydi bilmiyorum. Bundan sonra yapmam gereken bundan ders çıkarmaktı. Bundan sonra çok ama çok dikkatli olmalıydım. Hatta herkese bu olayı anlatıp dikkatli olmalarını söylemeliydim. Yabancı telefonları açmak mı? Bir daha ASLA !