Bugün sizlere en mutlu anılarımdan bir kaç tanesini yazmak istiyorum. Biz Kazakistan’da yaşarken kışın çok soğuk olurdu. Ben nehir üstünde kaymayı çok severdim. Bir gün o kadar çok çocuk vardı ki her yer kalabalıktı. Sırayla saatlerce kaydık. Çok soğuktu ama çok mutluydum. Sonra nehir aslında buz olmuştu. Biz de nehrin üstünde yürüyorduk. Biraz kar topu oynadık. Eve geldiğimde çok üşümüştüm. Ama çok eğlenmiştim.
Babam bizi sonra Dubai’ye götürdü. Çok sıcak olduğu için ilk başta hiç mutlu değildim. Ama babam bizi çöle götüreceğini söylemişti. Daha önce hiç çöl görmemiştim. Her yer sıcacık kumla kaplıydı. Bir arabaya bindik. Araba sanki kumların üstünde dans etmişti. Arabada başka kişiler de vardı. Hepsi başka bir dil konuşuyordu. Sonra bir deve gördük ve babamla deveye bindik. Deveden inerken sanki düşecektik. Çok ama çok eğlendim.
Benim annanem Antalya’da yaşıyor ve biz her yaz mutlaka Antalya’ya gideriz. Ben denizde yüzmeyi ve akşamları lunaparka gitmeyi çok severim. İki tane arkadaşım vardı. Onları 2 yıldır görmüyordum. Annanem onların Cuma günü geleceğini söyledi. Onları görünce ilk başta ben onları tanıyamadım onlar da beni tanıyamadı. Harika oyunlar oynadık. Saatin farkına varmamıştım. Arkadaşlarımla oynamak beni çok mutlu etmişti.