Doğum günüme dört gün kalmıştı. Çok heyecanlıydım. Son günlerin hızlıca geçmesini istiyordum. Gelecek hediyeleri ve kişileri çok merak ediyordum. Son iki gün kaldı, İki günün hızlı geçer diye düşünüyorum. Öyle de oldu, doğum günüm nihayet gelmişti.
İstediğim çoğu kişi gelmişti. Sohbet ettik, dans ettik, pastayı kesip yedik. Sıra hediyeleri açmaya gelmişti. Bütün hediyeleri açmıştım son bir hediye kalmıştı. Onu da açtım ve çok şaşırdım. Kutun içinde bir kavanoz vardı ve bu kavanozda bir sürü baloncuk vardı. Bu baloncukların her birinde güzel anılarım vardı. Bu anı dolu baloncuklardan bir tanesini elime aldım ve kendimi o anının içinde buldum: Çıralı’ya gitmiştik. Orada ikinci kez yine tatil yaptım sonra kavanozdan başka bir anı çektim: Kardeşimin doğum anı. O gün benim için çok güzeldi.
Kavanozdan Başka ve son bir anı daha çektim: Bir hafta boyunca sadece annem ile durduğum zaman. O anı yeniden yaşamak isterdim çünkü anneden daha sıcak bir şey yok.