İnsan popülasyonunun artmasıyla beraber daha da fazla ev ve bina inşa edilmeye başlandı. Ülkelerimizdeki yeşil alanlar, ormanlar, göller kısacası doğal güzellikler bozulup yerine modern evler ve binalar yerleştirildi. Ormanların sayısının azalmasının , ekosisteme olan zararları saymakla bitmez. Öncelikli olarak ağaçlar kesildiğinde atmosferde bulunan sera gazları (methan ve karbondioksit) salınımı ciddi oranda artıyor çünkü ağaçlar ve yeşil bitkiler fotosentezden sorumludur. Fotosentez de karbondioksiti su yardımıyla yıkıp açığa oksijen ve şeker çıkartır. Buna ek olarak ormanların kesilmesi küresel ısınmayı da olumsuz yönde etkiler. Atmosferde kalan karbondioksit gazı Dünya’nın derecesini artırır ve bu da beraberinde buzulların erimesine , deniz seviyelerinin yükselmesine ve sıcaklıkların çok yükseklere çıkmasına sebep olur.
Bunların yanında maalesef tek yerine konan şeyler ağaçlar ve doğal güzellik değil. Tarihi mimari eserler bile yıkılıp yerine modern binalar yapılıyor. Peki bu ne kadar doğru?
Geçtiğimiz senelerde Süleymaniye’nin yıkılıp yerine aslına uygun yerleştirileceği kararı alınmıştı. Ancak, sanat tarihçileri ve restoratörlere göre, bir tarihi eser yıkıldığı andan itibaren tarihi eser olma özelliğini yitiriyor ve yeniden inşa edilmeleri “tarihi eserin” ruhuna aykırı. 2006 yılında kentsel yenileme alanı ilan edilen bölgenin, aynı zamanda 1985 yılında UNESCO Dünya Mirası listesine eklenen ve Mimar Sinan’ın “kalfalık eserim” olarak adlandırdığı Süleymaniye Camii’ne ev sahipliği etmekte.
Ben de bu görüşe katılıyorum. Tarihi eserleri yeniden yapınca onun tarihi nerede kalıyor? Buna ek olarak tarihi eserlerin yıkılıp yerlerine bina inşa edilmesi de bence o ülkede kültürel kayıba yol açar. Mimari eserlerimiz bizim tarihimizin, kültürümüzün bir yansımasıdır. Onların yıkılması demek kültürün ve geçmişimizin izlerinin de silinmesi demek oluyor.
Kaynakça: https://www.google.com/search?q=tarihi+eserlerin+yıkılıp+yerine+modern+binaların+gelmesi&sxsrf=ALeKk014yFLJup0eZaQGCishXk9hhWdHaA:1619255648163&source=lnm