Son Akşam Yemeği

Bugün kendin için ne yaptın?

Hayatının her noktasında ölüm gerçeğinin farkında olanların ve tabii ki akıp giden her saniyenin kıymetini bilenlerin felsefesi; anı yaşamak.

Bizlere küçük yaşlarımızdan beri öğretilen 3 ana zaman çerçevesinin içinde geçiyor aslında hayatımız. Geçmiş zaman, gelecek zaman ve kimsenin farkında dahi olmadığı şimdiki zaman. Fiziken hepimiz şimdiki zamanda yaşasak bile, mental olarak diğer zamanlara da geçiş yapıyoruz.  Hatta o zaman aralıklarında takılı bile kalabiliyoruz kimi zaman.

Hayatımızdaki siyah sayfaları beyaza çevirmek pek kolay olmasa da ‘’Yaşamak’’ hatta ‘’Doya doya yaşamak’’ her zaman en tuhafıydı insanlar için. İnsan içinde yaşadığı anı derinleştirmeyi, daha güzel yaşamayı zamanla, yani zamanı azaldıkça öğreniyor.

Basit hedefler peşinde koşmak, günü sadece sıkılmadan bitirmeye çalışmak ve bir şeyler için savaşmaktan kaçmak, bizlere hayatta  her daim kaybedeceğimiz tercihler ile gelir. Bu tarz tercihler bizim konfor alanımızda kalmamızı ve günü olumsuz duyguları hissettirmeden geçirmemizi sağlar. Fakat gün sonunda hiçbir şey kazanmamış oluruz.

Hayat her gün bize bir şeyler katmak zorunda da değildir. Bazen, bazı şeylerin hayatımızda yer alması adına çok çalışmalıyız. Her gün sonuç vermese bile illa ki bir gün ulaşacağız.

Hep mutlu olsaydık hayat çok sıkıcı olurdu. Aynı şekilde hep üzgün olsaydık da hayat çok yorucu olabilirdi. Mutlu olduğun anın değerini bilmen için, hayat bazen üzer. Hayat karşına kötü insanlar çıkarıyor ki iyi insanları hayatına aldığın zaman o insanın değerini bil.  Önemli olan mutlu yaşamak, güzel yaşamak… bunlar değil. Dolu dolu her duyguyu hak ettiğin biçimde yaşamak.

Bazı şeyleri ertelemek kimi zaman insanı rahatlatır. Sürekli çalışmak, boğazına kadar işe batmak da strese sokar insanı. Bazı günler kendine ‘’Boşver’’ deme hakkın var. Fakat ‘’Anı yaşamalıyım’’ deyip plansız, dengesiz ve hedefleri olmayan kişilere de bürünmemeliyiz.

Bazı yeniliklere de açık olmalıdır insan. Adapte olup çevrendeki insanlara ayak uydurmak gerekir.  Tutku, başarılı bir insan olmanın yoludur. Devamlılık ise insanı başarıya götüren araçtır.  Tamamını uykuda geçirdiğin kocamaaan bir hayat yaşayabilirsin, ama hayat ertelemeye gelmiyor.  Geçmiş, geçmiş; gelecek, hiç gelmemiştir.

Hayatta hiçbir amacı olmadan yaşayan insanlar ise hayatta kaybettiklerinin ya da kaybedeceklerinin farkında değillerdir.

Her şeyin sonu geldiği gibi hayatın da elbet bir gün sonu gelecek. Her anını dolu dolu yaşamak senin elinde.

Hayat bize daha çok şey öğretecek…

(Visited 61 times, 1 visits today)