Avcılık; vahşi hayvanların ve kuşların aranması, takip edilmesi ve yaralayarak ya da öldürerek yakalanmasıdır. Avcılık, başta zorunluluktan yapılırken şimdi ise insanların zevk aldıkları için spor adı altında yapmaya devam ettikleri bir iştir. İnsanların çoğunluğu, avcılığın spor adı altında değerlendirilmesini yanlış bulmakta ve buna son verilmesi gerektiğini düşünmektedir. Ancak insanların bir diğer kısmı ise bunun aksine avcılığın spor olarak yapılmasında hiçbir sorun olmadığını ve yapılmaya devam edilmesi gerektiğini düşünmektedir. Peki avcılık bir spor olarak yapılmaya devam edilmeli midir?
İnsanlar gibi hayvanların da onları koruyan hakları vardır ve bu haklara göre; hayvanların öldürülmesi, işkence görmesi ve şiddet uygulanması ve bu tür şeyler yasaklanmış, birtakım cazalar belirlenmiştir. Örneğin, bir hayvanın öldürülmesi gereken zorunlu bir durum varsa, o hayvanın acı çekmeyeceğinden ve korkmayacağından emin olunduğu zaman öldürülmesi gerekmektedir. Aksi taktirde o hayvana zarar verilmiş kabul edilmektedir ve bunun cezası uygulanmaktadır. Buna benzer hayvan haklarını koruyan bir sürü yasa varken avcılık bazı ülkelerde spor olarak yapılmakta, hayvanlar eğlence olsun diye öldürülmektedir.
Spor; bir bireyin ya da ekibin belirli kurallar çerçevesinde, bedensel gelişmeye yararlı, eğlenmek veya yarışmak amacıyla yapılan faaliyetlerin tümüne denir. Ancak avcılık, hayvanların öldürülerek ya da yaralanarak yakalanmasıdır. İnsanların çoğu; spor ve avcılık kelimelerinin tanımlarında hiçbir benzerlik veya ortak yön bulunmadığı halde, avcılığın spor olarak tanımlanmasını yanlış buluyor. Avcılığın spor olarak yapılmaması gerektiğini düşünüyorlar; çünkü kendilerini ifade edemeyen ve kendilerini savunamayan canlıların öldürülmesi, belirli kurallar çerçevesinde bedensel gelişime yararlı ve eğlence amaçlı yapılan bir faaliyet değil, caniliktir.
Avcılık yapan bazı insanlar; hayvanları öldürüp onların fotoğraflarını çekiyor, onlara silahla ateş ederken videolarını çekiyor ve bu görüntüleri sosyal medya hesaplarına paylaşıyorlar. Bunu yapmayan, sadece ihtiyaç kadar avlanan ve hayvanları korkutmadan, olabildiğince az canlarını yakarak avlanan avcılara avcı denilmeli. Hayvanları acı çektirerek öldüren ve bunları paylaşan avcılara ise cezai işlem uygulanmalı. Şiddetin hiçbir türü yasal olmamalı, savunulmamalı. Özellikle de bu şiddet, kendi haklarını savunamayan ve güçleri insanlara yetmeyen canlılar olan hayvanlara karşı uygulanan şiddetse.
Alman filozof Arthur Schopenhauer “Hayvanlara karşı acımasız olan, iyi bir insan olamaz.” demiştir. Eğer bir insan bir hayvana herhangi bir sebepten dolayı zarar veriyorsa, eziyet ediyorsa ya da öldürüyorsa o kişinin bir insana da bunu acımadan yapma olasılığı vardır. Avcılık, eğlenmek için değil de ihtiyaçtan yapılıyorsa yapılmalıdır. Ancak gösteriş yapmak için, eğlenmek ya da canları istediği için hayvanları öldüren avcılara gereken ceza uygulanmalı, hayvanlara zarar vermeleri yasaklanmalıdır. Sokakta bir köpeği öldüren birisine avcı denilmiyorsa hayvan öldürmeyi eğlence aracı olarak gören insanlara da denilmemeli, her ikisine de müsamaha gösterilmemelidir. Bir canlıya zarar vermek hoş karşılanmamalı, şiddete her türlü karşı çıkılmalıdır.