Bundan sonraki doğum günlerimde beş şey istemem gerekiyordu, kendi kendime düşündüm. “Hayatımda benim için en önemli beş şey nedir?”
Önce birincisini düşünmek istedim. Aklıma lego denen ve karelerden oluşan oyuncakları geldi. Onlara çok severdim ve bir koleksiyon yapmak isterdim. O yüzden birinci isteyeceğimi lego oyuncakları diye seçtim. Sonra ikinciyi düşünmeye başladım ve dalıp etrafında yürümeye başlamıştım. O sırada kuşumu gördüm ve onu kafesinden çıkardım ki evin etrafında uçsun. Fakat kuşum uçarken biraz sıkılmış olduğunu gördüm. Sonra ikinci isteyeceğim şeyi hatırladım. Kuşuma baktım ve kendime dedim ki “Bu benim doğum günü hediyem olmasın fakat her zaman kuşum için oyuncaklar veya çıkması için minik merdivenler vb. alabilirim bunlar benim için olmasa da kuşumu mutlu etmek benim için güzel bir doğum günü hediyesi olurdu!” Sonra kuşumu orada bırakıp odama gittim. Bu düşündüğüm iki şeyi bir kağıda yazdıktan sonra odama baktım. Dolap, duvar ve halı ne kadar renkli olsa da mecazi anlamda odamın renginin az olduğunu düşündüm. Belki odamı biraz daha süslemek için minik lambalar ve küçücük heykeller alabilirdim. Yeniden masama döndüm ve üçüncü sıraya bunu yazdım. Artık isteyeceğim son iki şey kalmıştı. “Çok istediğim şeyleri yazdım son iki kutucuğa ne yazabilirim ki?” İki kısmı da boş bırakabilirdim ama içimden bir ses “Sakın boş bırakma, bir şeyler yaz!” diyordu. Evin etrafına baktım, ev için daha bir şey gerekmiyordu. Anneme baktım bir şeye ihtiyacı var mı diye, o da bir şey istemiyordu. Odamın büyük camından dışarıya baktım ve aklıma çok iyi bir şey geldi. Dördüncü için hasta olan insanlara kendi paramla bağış yapacaktım. Beşinci için canlıları ve doğayı korumak için yapılan kampanyalara para verip onlara yardım etmeye çalışacaktım.
Belki bu düşünceler paramı boşa harcamak olabilirdi, fakat doğaya bir faydam olursa çok mutlu olurum.