Dünyada insanlar, hayvanlar, bitkiler ve birçok canlı birlikte yaşamaktadır. Ama bazı insanlar dünyada sadece kendi türlerinin yaşadığını sanıyor ve başka canlılar ile bu dünyayı paylaşmak istemiyor. Bu da onları diğer yaşayan varlıklara zarar vermeye itiyor. Oysaki bizim yaşamamız için onlara da ihtiyacımız vardır. Aynı şekilde onların da bize. Eğer insanlar çevrelerindeki hayvan ve bitkileri sevmezlerse bu canlıların sonunun gelmesine neden olabilirler. Dünyadaki herhangi bir canlının eksikliği ya da türünün yok oluşu doğanın dengesinin bozulması için bir sebeptir.
Keşke insanlar etrafındaki hayvanlara zarar vermeden önce sadece bir kere “Gerçekten bana zararı var mı?” diye düşünse. Onlar yaşamaktan başka ne yapıyor? Halk arasında yayılmış bir söz vardır. “Sen ona bir şey yapmazsan o da sana yapmaz.” Genellikle aileler çocuklarına söyler bunu. Ama bazı yetişkinlerin de duymaya ihtiyacı var. Bir insanın durduk yere bir hayvana zarar vermesi çok saçma. Üstelik bazıları sadece zevk için yapıyor. Zevk için hayvana zarar veriyor. Hayvanlara eziyet etmenin insanlar tarafından kınanacak bir davranış olması gerekiyor. Arka çıkılacak değil. Hayvanlara kötü davranan birinden insanlara iyi davranması da pek beklenen bir durum değildir. Hayvanlara karşı acımasız olan, iyi bir insan olamaz.*
Empati yapalım. Mesela bir köpek olsak ve biri gelip nedensizce bize vursa, nasıl hissederiz?
Dünyanın büyük bir bölümünün insanlardan oluşuyor olması bizim bu dünyaya hakim olduğumuzu göstermez.
Aileler çocuklarına küçük yaştan itibaren hayvan sevgisini kazandırırlarsa onlar da büyüyünce hayvanlara zarar verenlerden olmazlar. Tabii eğer bu sevgiyi kaybetmezlerse. İçinde hayvan sevgisi olan kişilerin hayatları da daha iyi olur. Ayrıca siz bir hayvana sevgi gösterdiğinizde o da size gösterir ve bu sizi mutlu eder.
Hayvanları, kendimiz dışındaki canlıları sevmeli; bu dünyayı paylaşmayı öğrenmeliyiz. Sadece bizim değil başka canlıların da en az bizim kadar yaşama hakkının olduğunu ve yaşamaya ihtiyaç duyduğunu unutmamalıyız.
*Arthur Schopenhauer’in bir sözü.