Okulların tekrar yüz yüze eğitime açılacağı gün tabii ki ilk önce arkadaşlarımla okulun bahçesinde oyun oynamak isterim. Kendi uydurduğumuz oyunları, ebelemece, saklambaç, parkurculuk, voleybol. Arkadaşlarımla resim çizmek, şarkı söylemek, öğretmencilik oynamak, okulun parkında uydurduğumuz hikayeleri oyun olarak oynamak. Mesela okula geldiğimiz dönemlerde arkadaşlarımla bir korku hikayesi uydurmuş, sonra da hayalimizde arkadaşımızın tarif ettiği canavarı orada varmış gibi ‘’ CANAVAR ORADA KAÇIIIIIIINNNN!!!’’ diye bağırmıştık. O oyunlarımızı çok özlüyorum.
Arkadaşlarımı, öğretmenlerimi, okulumuzu, sınıfımızı, koridorlarımızı, Best ve Tepe’yi, tavşanları, tavukları, bahçemizi, futbol ve basketbol sahalarını ve parkımızı çok özlüyorum. Hatta sınıf zilimizin çalmasını ve öğretmenlerin koridorda koşmayın diye uyarmalarını bile çok özledim. Bu süreçte evde kalmak zorundayız maalesef, ama yine de arkadaşlarımla görüntülü görüşebiliyoruz. Şimdi arkadaşlığın ne kadar kıymetli olduğunu anlıyorum. Arkadaşlarımla bir arada olamamak beni çok üzüyor. Bu çok kötü bir his.
Bir an önce okulumuzun açılıp arkadaşlarıma, öğretmenlerime ve bahçedeki hayvanlarımıza kavuşmayı dört gözle bekliyorum.