Bir gün dersteydim ve sınav haftası yaklaşıyordu. Annem ve babam benden çok şey bekliyordu o yüzden dersi daha iyi dinleyip daha fazla çalışmam gerekiyordu. Bu yüzden daha fazla söz hakkı alıp daha fazla soru soruyordum. O kadar fazla soru soruyordum ki öğretmenlerim benden bıkmaya başlamıştı ve beni görmezden gelmeye başlamışlardı. Arkadaşlarım bile sınav haftası yaklaşmasına rağmen bu kadar aktif değildi. Eve geldiğimde hemen bir bardak su içip odama ders çalışmaya çıkıyordum. Ailem beni böyle görünce çok sevindi.
Sınav haftası başlamıştı ve her gün iki tane sınav yapıyorduk. Matematik, türkçe, fen bilimleri, İngilizce derken stres ve karamsar olmaya başladım. İçimden “ Ya yanlış yaparsam? Ya ailemi üzersem? Ya bütün çabalarım boşa çıkarsa?” Derken ilk dört sınavı bitirmiştim ve Çarşamba günü tekrar sınava girecektim. Aileme stres olduğumu ve sizi üzeceğimden korktuğumu söyledim. Sonra annem “ Ne olursa olsun sen korkma eğer stres olursan daha kötü olur. Biz senin arkandayız.” dedi. Babamda kafasıyla onayladı. Diğer bütün sınavlarıma hiç korkmadan ailemin yanımda olduğunu bilerek girdim ve iyi bir iş çıkardım. Sonuçlarımı gördüm ama sırada aileme anlatma vaktim geldi. Eve geldiğimde onlara bütün sonuçlarımın iyi olduğunu söyledim ve beni alkışladılar. Ailem benimle gurur duydu.