Okuldan eve gelmiştim. Pandemiden önceki güzel günlerdeydi. Annem kapıyı açmıştı ama beni karşılamadan hemen mutfağa girip kapıyı kapattı ve bana içerden seslenerek ” odana gidip yatak üstüne koyduğum kıyafetlerini giy, gel” dedi. Ben şaşkın şaşkın Annemin davranışlarına anlam vermeye çalışırken çok susadığımı fark ettim. Su içmek için mutfağa yöneldim. Mutfak kapısının üstünde “Girilmez” yazıyordu. Şaşkınlığım daha da arttı çünkü daha önce yoktu böyle bir yazı.
Merakıma yenik düştüm ve üstünde “Girilmez” yazan kapıyı ardına kadar açmış bulundum. Annem birden önümde durdu ve “içeri girmemem gerektiğini” söyledi. Ama nedeni o kadar çok merak ediyordum ki, bir anda susuzluğum ve açlığımı unutmuş kendi kendime büyük bir merakla “acaba neden” diyordum. Dışarı çıktım, kapıyı tekrar kapattı Annem. Ama ben dayanamadım, tekrar kapıyı açtım. Fakat Annem yine önümde duruyordu, “sakın girme bir daha” dedi ve beni mutfak kapısı dışına kadar götürüp kapıyı tekrar kapattı. Bende merakımdan vazgeçmiştim çünkü o anda çok acıktığımı ve hala susuz olduğumu hissettim. Midem birbirine yapışmıştı. Okulda çok koşturmuştum.
Son defa Mutfak kapısına yöneldim ve Anneme “Yemek hazır mı” diye seslendim. Annem de “hazır değil biraz bekleyeceksin Alya’ cığım” dedi ve kapıyı tekrar kapattı.
Moralim çok bozuktu. beni mutfağa almadıkları gibi üstümü odamda değiştirdikten sonra 10 dakika geçmişti. Hem aç, hem mutsuzdum. Kapıyı bu sefer annem açtı ve “girebilirsin Alya’ cığım” dedi. Çok sevinerek mutfak kapısından içeri girdim. Sitemizde bulunan tüm arkadaşlarım karşımdaydı ve hep birlikte “iyi ki doğdun Alya” diye bağırıyorlardı. Annem ve babam üstünde mumları yanan pastayı ellerinde tutuyorlardı. Kardeşim Egemen çığlık atarak havalara zıplıyordu.
Benim için inanılmaz mutluluk veren bir andı. O anda tüm mutsuzluğu, açlığım gitmiş, yerine sevinç ve heyecan gelmişti. Bugün benim doğum günümdü ve tamamen unutmuştum. Mumları bütün arkadaşlarımla birlikte üfledik. Annem pastayı kesti ve tabaklarımıza servis etti, yaptığı diğer kek, börek türü yiyecekleri de bütün arkadaşlarımızla eğlene eğlene yedik. O günden sonra kapısında “Girilmez” yazan bir yazı görsem, o gün ki mutluluğum ve heyecanım aklıma gelir.