İnsanlar çocuk sahiplenirken şüphesiz ki o çocuğa sahip çıkmak için sahiplenmelidir ya da ona bir aile olmak için sahiplenmelidir. O çocuğu sahiplenip çalıştırmak için sahiplenmemelidir. Her anne ve baba evlatlık ya da öz evladını ayırmadan sevmelidir. Ayrıca çocuğuna en uygun eğitimi sunmalı.
Aile sahiplendiği çocuğu, her ne kadar sahiplenmiş bile olsa öz evladından ayırmaksızın sevmelidir. Eğer o aile o çocuğu evine bir kere katıysa artık çocuk orayı yuvası olarak görür ve bir derdini, sevincini, sırrını paylaşabileceği yer olur. Ayrıca çocuğunu sevdiği kadar ona vereceği eğitim o çocuğun geleceğine verdiği önemi gösterir. Bu yüzden her ne olursa olsun çocuğun aldığı eğitimden önemlisi yoktur. Anne ve babanın okulda ya da günlük yaşamda verdiği eğitim o çocuğa sunduğu geleceği, kattığı öğrenme tutkusunu ve yaşattığı hayatı belirler.
Her çocuk en iyi sevgiyi ve eğitimi almalıdır ayrıca her çocuk canı sıkınken ailesi ile bir çözüm yolu bulmalı.