Dertler Paylaştıkça Azalır

O akşam eve ağlayarak gelmişti. Henüz beş yaşındaki kız kardeşi, ablasının davranışlarından ve eve bir saat geç gelmesinden dolayı, olağanüstü bir şey olduğunu anlamıştı. Akşam yemeği sessiz geçti. Akşam yemeğinden sonra kızın anne ve babası gelip her şeyin yolunda olup olmadığını sordular. Fakat genç kız yine sessizdi. Ertesi gün çok erken uyandı. En küçük kardeşi de uyanıktı. Onu alıp odasına götürdü ve kapıyı kapattı. Ardından kardeşinin karşısındaki sandalyeye oturdu ve ona yavaşça” Bunu duymaya hazır mısın?” diye sordu. Kardeşi evet anlamında başını salladı. Kız anlatmaya başladı. “Eve geç geldim çünkü arkadaşımın yanındaydım ve birinin bana rahatsız edici mesajlar attığını gördüm. Ardından öğretmenimi bulup yardım istedim ve öğretmenim ona bir daha bana mesaj atmamasını söyledi.” Kız derin bir oh çekti. Kardeşi ”Bunu annemlere anlatmalısın.” dedi. Kız, haklısın dedi ve öğlen anne-babasına anlattı. Artık çok rahattı.