Basketbola başlamadan önce basketbol oynayamayacağımdan korkuyor ve utanıyordum. Başladıktan sonra korkum geçti ve yararlarını görmeye başladım. Öncelikle astım hastalığım çok azaldı, eskisi kadar çok öksürmüyorum artık. İdmanlarda çok yoruluyorum ama daha sonra kendimi çok sağlıklı hissediyorum.
Benim kardeşim yok. Basketbol sayesinde arkadaşlarımla paylaşmayı öğrendim. Yine onlarla beraber sevinmeyi ve üzülmeyi öğrendim.
İlk zamanlar yarışmaları takım arkadaşlarımla kaybettiğimde, basket atamadığımda ya da yanlış pas verdiğimde çok üzülüyordum. Kazandığımızda da çok seviniyordum. Ama anladım ki kazanmak ya da kaybetmek önemli değil.Önemli olan iyi, dürüst ve çalışkan bir sporcu olmak.
İdmanlarda en çok neyi seviyorum biliyor musunuz ?
İdman bittiğinde arkadaşlarımla ellerimizi üst üste koyup “1,2,3, BEŞTEPE!” diye bağırmayı…