SIR

Bir pazar günü akşam okul için hazırlıklar yapıyordum. Ödevlerimi kontrol ediyordum, yarın okula götüreceklerimi, kıyafetlerimi ve ayakkabılarımı hazırladım. Sabah kalktığımda saate baktım ve çok geç kalktığımı gördüm bu yüzünden hızlı bir şekilde, acele ederek üstümü giyindim ve hızlıca kahvaltımı yaptım sonra hemen okula gittim. Okula gittiğimde daha öğretmenimin ve arkadaşlarım derse başlamamıştı. Hemen yerime geçtim. Arkadaşlarıma baktığımda sanki benden bir şey saklıyorlarmış gibi hissettim. Onlara niye bu şekilde davrandıklarını sormaya gittiğimde, ”Bir şey olmadı, öylesine davranıyoruz.” diyorlardı. Yarın  bu konuyu başka bir arkadaşım biliyor mu diye sormayı düşündüm ve sonra hemen yattım. Yarın sabah akşam düşündüğüm şeyi bütün arkadaşlarıma sordum. Hiç kimse bilmiyordu ve geriye bir kişi kalmıştı, Aylin. Aylin’e de sordum, o bildiğini söyledi. Benden sakladıkları bir şey olduğunu söyledi. ”Ne? Bunu benden gizlediklerine inanamıyorum!” . Sonra teneffüs olunca bunu arkadaşlarıma söyledim. Onlara bu davranışlarından dolayı biraz üzüldüğümü ve darıldığımı söyledim, benden özür dilediler. Bu olaydan bir hafta sonra arkadaşlarım sanki yine bir şey saklıyormuş gibi davranıyorlardı. Arkadaşlarımın yanına gidip yine niye böyle davrandıklarını sordum, ”ŞAKA!” diye bağırdılar. Sonra arkadaşlarımla hep beraber güldük. Neler düşündüğümü anlattım, yine güldük ama bu sefer daha yüksek sesle. Neredeyse okuldaki herkes şamatamızı duydu.