Sahip olduklarımızın kıymetini bilmeliyiz. Her gün istediğimiz kadar yemek yiyebiliyor ve su içebiliyoruz ama dünya da bunları bulamayan o kadar çok insan var ki. Bunları israf ederken Afrikada ölen çocukları düşünmüyoruz ya da annemiz sevmediğimiz bir yemek yaptığında burun kıvırıyoruz ama düşünmüyoruz ki dünyada bizim beğenmediğimiz yemekleri bulamayan kaç milyon insan vardır. Hiç düşünmüyoruz açlıktan kaç insan kaç çocuk ölüyor. Şu anda Güney Afrikada açlıkla mücadele eden 23 milyon insan var, hepsi bi kase yemek hatta bir parça ekmek için ne kadar çaba harcıyorlar bilmiyoruz ve düşünmüyoruz. Aslında bu insanları düşünsek yemeklere ne kadar önem veriririz, yemekleri israf etmemek için elimizden geleni yaparız. Şu anda Güney Sudan´da 4,9 milyon kişi acil yardım bekliyor ve bu sayı sadece acil yardım bekleyenlerin sayısı. Bazı ülkeler açlıkla mücadeleden dolayı okullara ara vermek zorunda kalıyor. Bu durum hem çocukları eğitimden geri kalmalarına hem de ülkenin yaklaşık bi 10 yıl kadar daha geri kalmasına neden oluyor. Bu ülkelerde meydana gelen kuraklık onların tarım sektörünü etkiliyor ve gıdaların daha da pahalanmasına neden oluyor. Neyse ki dünyada bu durumun farkında olan ve açlık, kuraklık yani su sıkıntısı çeken ülkelere yardım kampanyaları düzenliyorlar.
Sahip olduklarımızın kıymetini bilmeliyiz. Her sabah dolabını açtığında bugün ne giysem diye kıyafetlerin arasında boğuluyorsun ama dünyada kaç milyon çocuk tek bir kıyafetle yetiniyor genelde o da yeni alınmış kıyafet olmuyor ya annesinden, babasından ya da ablasından kalanlarla yetinmek zorunda kalıyor. Hiç onların penceresinden bakmıyoruz dünyaya biz istediğimizde alışverişe çıkıp yeni kıyafetler alabiliyoruz ama onlar ya insanların yaptığı bağışlarla ya da çok nadiren yeni kıyafetler alabiliyorlar.
Sahip olduklarımızın kıymetini bilmeliyiz. Her sabah kendi odanda kendi yatağında uyanıyorsan bil ki çok şanslısın hatta odanı kardeşinle ya da kardeşlerinle paylaşıyorsan ama yinede bir yatakta uyanıyorsan da çok şanslısın. Çünkü dünyada o yatağa sahip olmayan kaç milyon kişi var. Bazen yatağı geçtim geceyi geçirecek bir yer bile bulamayanlar var. Kimisi soğuktan ölüyor kimisi zar zor kafasını sokup kalacak bir yer bulabiliyor şanslıysa tabiki. Bizlerde onlara yardım etmiyoruz tam tersi onlardan tiksiniyoruz ve genelde kovuyoruz hi. acımıyoruz. Dünya hepimizin ve elimizdeki her şeyi onlarla paylaşmalıyız.
Sahip olduklarımızın kıymetini bilmeliyiz. Üzüldüğünde arayabileceğin bir arkadaşın ya da ailen varsa kendini şanslı hissetmelisin. Çünkü bazı insanların yok ve biz yine bunları hiç düşünüyoruz. Psikologlara kaç kişi gidiyodur kendini yalnız hissettiği ve arkadaşı olmadığı için kim bilir. Ailesini herhangi bir olaydan dolayı kaybetmiş ve bu dünyada tek başına kalmış insanların sayısınıda bilemeyiz ama onlara destek olabiliriz.
Sahip olduklarımızın kıymetini bilmeliyiz. Dünyada bunlar gibi daha bir sürü durum var kıymetini bilmemiz gereken. Her zaman beklentilerimiz gerçekleşmeyebilir. Asıl önemli olan sahip olduklarımızın kıymetini bilmek. Çünkü olmamış olan bir kayıp ve yıkım değildir ama sahip olduklarımız yani var olanı kaybetmek işte bu gerçek yıkım ve kayıptır.