Eğer yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz ,sırt üstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi, ciddiyetle yaşardım,
Temizlik sorun bile olmazdı asla ,
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla,
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye
Jorge Luis Borges’in Anlar şiirini okuduğumda bir an düşündüm;
ben de kendini modern sandığımız yaşamın içerisinde hapsetmiş bireylerden miyim?
Yaşamın ve doğanın bize sunduğu güzellikleri görmekten çok kendi yapay dünyamızda hapis olmuş
bireylerden miyim? …
Fark ettim ki; bir çoğumuz gibi ben de işimi ciddiyetle yapmaya çalışırken, günlük yaşamın
koşuşturması ve kuralları içerisinde boğulmuş kalmışım.
Her şeyden önce doğayı ve doğanın bize verdikleri güzellikleri fark edemez, yaşayamaz hale
gelmişim .Kocaman bina yığınlarının içerisinde alışveriş merkezlerinin yapay ışıkları ve uğultusunda
kendimi yormuş ve doğanın verdiği güzellikleri unutmuşum. Sadece ben miyim unutan ? ya da benim
gibiler azınlıkta mı?Zannetmiyorum.
Belki de ondan anlam veremediğim öfkeli ve gergin halim. Ne kadar zaman oldu hatırlamıyorum,
rüzgarın, kuşların ,dalgaların sesini dinlemediğim. Kendimle yüzleşirken gördüm ki yapmadığım ve
beni yoran bir çok şey var. Borges’ in şiirini devam ettir deseler;
Daha çok severdim kendimi,
Başkalarına olduğu kadar kendime de hoş görülü olurdum,
Yardım almaktan korkmazdım,
Önce sahip olduklarımın kıymetini bilirdim,
Beni yoran mutsuz eden insanlardan çok bana değer veren eşlik eden insanlarla daha fazla zaman
geçirirdim,
Geçmişten ders alır ama geçmişi geride bırakırdım
Değiştiremediklerimde ısrarcı olmaz, beni yormamaları konusunda önlem alırdım,
Evet,daha bir çok cümle eklemek mümkün ve eminim sizin de ekleyebileceğiniz bir çok madde var.
Düşündüm de; bu maddeleri sadece sıralamak mı önemli olan yoksa bir yerden başlamak mı?
Bence maddeler çoğaltılabilir ama önce en basitlerinden başlayıp mutlu olmayı hedeflemek gerekir.
Çoğu zaman ikinci bir şansımız olmadığını anladığımızda ,tüm bu maddeler gözümüzün önünden
geçer ve keşke çamurunda yuvarlanırız.
Oysa neşeli ortamlarda olmaya çalışmak, kahkaha atmaktan korkmadan doyasıya kahkaha atmak,
doğayı keşfetmek, enerjisi yüksek müzik dinlemek, güneşi, rüzgarı, kuşları, doğadaki diğer canlıları,
dalgaları, yağmuru kısacası doğayı hissetmek, hayatın iniş çıkışlarının olduğunu ancak bunların
sonsuza kadar sürmeyeceğini kabullenmek, üzerine inanışlarımızı çoğalttığımızda sanırım
düşünüldüğünün aksine bu günü daha sağlıklı yaşayabiliriz.
