Merhaba ben Hakan,
Ailem ve ben sokakta yaşıyoruz. Maalesef kalacak bir yerimiz yok, günün tüm bir kısmında peçete satıp geçinmeye çalışıyoruz. Günlerden bir gün annem ve babam markete yeni peçeteler almaya gitti. Ben de köprünün altında beklerken gri takım elbiseli bir adam geldi adam yağmur bulutu gibiydi çantası, şapkası, ayakkabıları her şeyi. Bana baktı ve bana bir şeker uzattı ben istemediğimi söyleyip teşekkür ettim ve oradan yavaş yavaş uzaklaşmaya başladım adam hala arkamdan geliyordu birden dönüp yüksek bir sesle ‘sizin derdiniz ne?’dedim. Adam konuşmuyordu ve öylece suratıma bakıyordu tam adamın kafasını vuracaktım ki adam birden toz olup uçtu o anda çok korktum.Bir kaç dakika sonra annemler geldi ve babamın telefon çaldı babam telefonun ekranına baktı bilinmeyen bir numara arıyordu o anda annem işe koyulmuştu babam telefonu kapatıp işe başladı aradan 20 dakika geçti. Numara bir daha aradı o anda annem numarayı gördü ve bağırarak ‘sakın o telefonu açma!’ dedi. Babam’neden’ dedi. Annem ‘Eğer o telefonu açarsan telefon patlar ve buracıkta ölürüz’ dedi, bu duman adamların işi idi ve ülkede herkesi böylece öldürdüler.