AÇLIK

Benim adım Benjamin. Ailem ve ben Afrika’da yaşıyoruz. Her gün açlıkla mücadele veriyoruz. Sömürgeci ülkeler yüzünden hiçbir şey yiyemiyoruz. Günüm orada burada su aramakla geçiyor.Babam annem ve ağabeyim bizim için yemek arıyor.Ama günün sonunda yiyebildiğimiz tek şey bir tane hindistan cevizi.Ve su bulmak çok zor.Bulsam da çok kirli su bulabiliyorum.Çünkü herkes tuvalet diye bir şey olmadığı için tuvaletlerini suya yapıyorlar. Ama buna biz dahil değiliz. Ağabeyim ile yemek aramak eğlenceli oluyor. Ama bazen ya ağabeyim ya da ben açlıktan bayılabiliyoruz. Ama çok şanslıyız ki iyi arkadaşlarımız var. Mesela bayıldığımızda bizi görüp hemen yardım ederler. Bizde onlara.Çoğu gün eve aç dönüyoruz yemekte de çok bir şey olmuyor.Yakınlarımızda bir yer var ve her zaman oraya gidip kazı çalışması yapıyorlar.Orada ki görevlilerden yemek istiyoruz.Bazen verip bazen vermiyorlar. Bize yemek vermediklerinde ise yaptığımız en iyi şeyi yapıyoruz ağabeyimle.Alıp kaçmak.En azından karnımız doyuyor ve mutlu oluyoruz.Bir günlüğüne olsa da.Yani bir günüm böyle akıp gidiyor.Yaptığım pek farklı bir şey yok. Oyun oyna, yemek ara, eve gel, oyun oyna ve yine oyun oyna.