8 Mart sabahı Elif uyandı. Güne her zamanki gibi günlük rutinleri olan yüz yıkama ve diş fırçalama ile başladı. Ardından kahvaltısını yapmak için mutfağa gitti. Annesi haberlere bakıyordu ve spikerin kadın olduğunu görünce şaşırdı. Genellikle izledikleri kanal kadınları aşağılar, onlardan hoşnut olmazdı. Bu durum Elif’in canını hep sıkardı ancak maalesef ki ülkesinde kadınlara ne değer veriliyor ne de önemseniyordu.
Elif televizyondaki spikeri kadın görünce annesine sordu: “Annecim, neden spiker kadın? Normalde hiç olmazdı, değil mi?” Annesi şaşkın bir şekilde, “Ben de anlamadım ki.” dedi.
Elif bu durumu çok da önemsemeyerek kahvaltısını yaptı ancak farkında olmadan kendisini daha enerjik hissetmişti. Sanki bir umut gelmişti ona. Elif’in hayali iş kadını olmaktı ancak maalesef ki ülkesindeki şartlar bunu sağlamıyordu.
Elif düşünce ve üzülme eğilimlerine engel olmak için hemen üstünü giyinip evden çıktı. Dışarıda servisini beklerken bir şey dikkatini çekti; taksi şoförleri kadındı, esnaflar kadındı. Elif neye uğradığını şaşırdı. Sonra servisi geldi ama servisi her zamanki gibi Ahmet Amca sürmüyordu; bir kadın sürüyordu. Elif çok mutlu olmuştu, sanki bir umut gelmişti.
Okula gittiğinde de herkesin kadın olduğunu fark etti. Elif çok mutlu olmuştu. Eve geldiğinde bu mutluluğunu annesiyle paylaştı.