8 MART DÜNYA KADINLAR GÜNÜ

8 Mart  sabahı uyandım. Güne her zamanki gibi başladım. Hazırlandım ve evden çıktım. Dışarıya çıktığımda ilk başta tesadüf olduğunu düşündüğüm bu durum gerçeği anlayınca beni korkuttu. Dışarıda hiç erkek yoktu. Simitçi kadındı, otobüs şoförü kadın, taksiciler kadın, herkes kadındı. Peki neden? Buna bir cevap bulmalıydım. Bence hiçbir kadının dışarıda çalışmaması, evde durup ev işleri yaparak ve çocuklara bakarak günlerini geçirmesi gerekirdi. Buna bir dur demeliydim. Çünkü eğer güçlenirler ve cesaretlenirlerse erkeklere engel olurlardı. Bir erkek grubu toplayıp, onlarla bu duruma engel olmaya çalıştık. En sonunda kadınlar evlerine girmişlerdi. Bir gün Deniz Çevikuş buna bir son verilmesi kararını aldı ve gizlice kadınları ayaklandıran haberler sundu. O sırada biz de kendi başımıza işleri yönetmeye çalışıyorduk. Herkesin bir işi vardı ve bir türlü mola veremiyorduk. Sanki bir şeyler eksikti. İşte o an anladım ki eksik olan kadınlardı. Çok pişmandım. Bu duruma bir dur demeliydim çünkü çökmek üzereydik. Kadınların eve sokulmaları neredeyse bir yıl sürmüştü. Ben ise kadınların özgür olması için bu konuyu mahkemeye vermiştim. Çok korkuyordum. Hakimin bunu kabul etmesi gerekiyordu. Ve sonunda hakim kabul etmişti.8 Mart tarihinde kadınların tekrar özgür oldukları için bu çok özel günü onlara armağan ettim.