Yarın cepheye gideceğiz. Büyük ihtimalle birçoğumuz sağ çıkamaz. Eğer bu mektubum size ulaşırsa bilin ki bu mektubu aileme ve Türk milletine hitaben yazıyorum. Burada hava sisli, çadırlar soğuk ve yiyecek ihtiyacımız güçlülere gidiyor. Bir ekmeği üç kişi bölüşüp bir gün onunla yetiniyoruz. Birkaç kilometre ötede savaş son hızla ve zalimliği ile devam ediyor. Liman Paşa (Von Sanders), Nuri Paşa (Conker), Mustafa Kemal Paşa ve Enver Paşa yanımızdaki konteynerde plan yapıyor, düşmanı Gelibolu’dan çekmeye çalışıyordu. Bu tarz komutanların aksine bazıları ise hıyanet edip İtilafların tarafına geçiyordu!
Anlayacağınız, cephe çok karışık, biz ise bu koşullarda mücadele ediyoruz. Hepimiz biliyoruz ki vatanı müdafaa etmek en temel vazifemiz. Türk milleti her zaman güçlü ve zeki bir tutum izlemelidir ki bütün düşmanları mümkün olduğunca tez bir şekilde işgal bölgelerinden geri çekilsinler. Bu vatanın evlatları bilmelidir ki bu vatan kolay kazanılmadı. Bu durumun en acı gerçeklerinden biri ise padişahlar, sadrazamlar, üst mertebeye sahip devlet görevlileri saraylarda oldukça varlıklı bir şekilde yaşarken buradaki komutan ve erlerin sefalet içinde yaşam mücadelesi vermesidir.
Savaş sona ermeden büyük ihtimalle hepimiz şehit olmuş olacağız, fakat FİKİRLER ÖLMEZ…