UYKUYA YAKALANMAK

                                              UYKUYA YAKALANMAK

Çok uyumak kaçmaktır, uyumamaksa yakalanmak. Sözü bana ilk başlarda anlamsız geliyordu fakat artık mantıklı geliyor. İçinde bulunduğum olay beni çok etkiledi, bu olaydan sonra bir sürü arkadaş ve aile dostu kaybettim fakat artık maalesef iş işten geçmişti. Bu olayın yaşanmasının en önemli sebeplerinden bir tanesi ise işim olan bomba imha polisi olmamdı. İşimi yaparken ilk başlarda zorlanmıyordum fakat bir gün iş yerimden çıktıktan sonra eşimin isteği üzerine markete gidip ev ihtiyaçlarını alacaktım. Her şey çok normal gidiyordu, giderken kırmızı bir arabanın beni takip ettiğini gördüm fakat aldırış etmedim bile. Kırmızı arabada  benimle marketin otoparkında durdu ama içindeki adam arabadan çıkmadı yine aldırış etmedim. Markette ihtiyaçları alıp kasaya gittim ve adamın arabasından inip beni izlediğini fark ettim artık yavaş yavaş rahatsız olmaya başlamıştım. Marketten çıkıp adamın yanına gittim beni görünce telefonunu eline alıp konuşur gibi yaptı bende kendi kendime sapığın birisidir diye düşünüp arabama bindim ve eve doğru yolumu aldım. Yolda karnım acıkmıştı ve yolun kenarına arabayı çektim ve markette aldığım aburcuburlardan yedim. Tam bir şeyler yerken arabanın dikiz aynasından yine o belalı kırmızı arabayı gördüm artık dayanamayıp sinirli bir şekilde arabamdan inip adamanın yanına gittim, adamın camını sertçe tık tıkladım ve rozetimi gösterdim adam ise ilk başta beni görmezden geldi daha sonrasında ben sinirlenip atarlanınca bana silahını doğrulttu ve ben bir şey yapmayıp dona kalınca arabasını hızlı bir şekile park olduğu yerden çekip yola koyuldu ben ise hemen arabama binip arabayı takip ettim, adam çok hızlı gidiyordu kendimi bir filmde gibi hissettim. Araba yolun ortasında girift atıp duruyordu bi an önüme kırdı bana baktı ve yine dirift atıp yoluna hızlı bir şekilde devam etti. Kalabalık bir çarşının içine arabasıyla dalmıştı bir sürü tezgahı ezip geçti bende maalesef arkasından gitmek zorunda kalmıştım artık ortada tezgah diye bir şey kalmamıştı. Çarşının tam ortasında durdu ve arabasını istop edip arabadan inip çok hızlı bir şekilde kaçtı bende arabamdan inip adamın arkasından koştum, adamı ara sokakta yakalayıp kelepçeleyecektim fakat bana yine silah doğrulttu ben ise silahını elinden almaya çalışltım birden bire silah patlama sesi geldi ve adam beni vurucam derken yanlışlıkla silah kendisine geldi ve adam oracıkta öldü. Hemen polis  arkadaşlarımı aradım onlar gelirken çarşıya gidip arabasını kontrol edicektim fakat birde ne göreyim arabanın arka koltuğunda bir bebek vardı. bebeği alıp arabanın yanına bıraktıktan sonra arabanın ön koltuğunda sayaçlı bir bomba gödüm o kadar fazla şoka girmiştimki kendime bir süre gelemdim. Polisler geldi ve elimde bombayı görünce ben daha bir şey anlatamdan beni tutukladılar daha sonra silahın üstünde de benim parmak izlerimi görünce yargılandım ve bebeğin ebeveynleri de benim bebeklerini kaçırdığımı zannetiler ve maalesef korkulan oldu ve suçsuz yere 15 yıl hapise girme kararım alındı. Artık kimse bana inanmıyordu kısacası ne kadar az bilseydim o kadar iyi uyurdum.

(Visited 9 times, 1 visits today)