2030 yılında 17 yaşında üniversite gitmeye hazırlanan bir lise öğrencisiyim artık. Fakat üniversiteye giriş sınavları yok, çoktan kaldırıldı. Okulu bitiren her öğrencinin üniversiteye devam hakkı var. Lise eğitimi boyunca sınavlardaki başarı durumuna göre değil spor ve sanat gibi alanlardaki başarılarımıza göre üniversiteye girebiliyoruz. Okula normal dersler için gitmiyor kimse. Sadece beden eğitimi, müzik, görsel sanatlarda performans için gidiliyor. Herşey online eğitimle çözülüyor ve gençlerin daha çok sosyalleşmesi sağlanıyor. Önemli olan üniversiteye girmek değil bitirebilmek. Çünkü iyi okullardan mezun olmak için farklı olduğunuzu göstermeniz ve çok çalışmanız gerekiyor.
Ulaşım artık çok değişti. Benzin ile çalışan arabaların yerini uçan arabalar aldı. Benzin istasyonlarının yerine uçan arabaların yakıtları var. İnternet hiç olmadığı kadar çok kullanılıyor. Nerdeyse bütün alışverişi internet üzerinden, farklı ülkelerden bile yapabiliyoruz. Artık insanlar hiç işe gitmeden hep evden çalışıyor nerdeyse iş yerine hiç uğramıyor. Hastalanınca doktora bile gidilmiyor. Telefonumuzaki uygulamalardan hastalıklarımız belli oluyor. Bazı testler yaptırmamız gerektiğinde sadece 1 damla kan veya tükürüğü telefona bağlı bir tüpe koyup test yaptırabiliyoruz. Yapay zeka tüm hastalıkların rahatça teşhis edebiliyor. Üstelik tedavi için artık eski ilaçlar yok. Telefondan radyasyon yerine farklı iyileştiren frekanslar da vücudumuza gönderilip ağrı, stres, yorgunluk gideriliyor.
Alışverişlerde artık Dronlar bizim siparişlerimizi getiriyor. Siparişlerimiz daha hızlı geliyor. Bütün kargo firmaları insanlar yerine dronları çalıştırıyor. İnsanların yerine robotlar çalışıyordu bu yüzden bir çok insan issiz. Ama bu o kadar da sorun değil. İnsanlar daha çok sosyalleşebiliyor.
Bir çok doğal kaynaklarımızı kullandığımız için eski doğal yiyecekleri bulmak zorlaştı, su kaynakları az olduğu için daha fazla kuraklık var. Ama bu konuda da çözümler aranıyor. Belki önümüzdeki yıllarda artık bu sorun da tamamen çözülebilecek.