20 Yıl Sonra…

20 yıl sonra eğer öğretmen olsaydım öğrencilerime değer verirdim.. Diyelim ki bir çocuk koridorda ağlıyor ve ben ona niye diye sorduğumda sanki korkarmışçasına cevap verirse kendimi sorgulardım. Şimdi gelelim öğretmen olursam mutlu olur muydum? Öncelikle diyelim ki derste bir şey anlatırken arkadan bir öğrencim ben onu güzelce uyarmama rağmen o davranışına devam ederse ben bağırmak zorunda kalırdım ki niye kızayım ki? Bir örnek daha vereyim: Diyelim ki derste hiç öneminiz yok ve önemsenmiyor muyum? Ben şunu öğrendim ki bir hoca korkutmadığı için önemsenmiyordur ama çok korkutmak iyi demiyorum fakat korkutmadığın sürece de hiçbir şey değişmiyor. Yerine oturmuyor aynı bir puzzle parçası gibi iyi davranırsanız tepenize çıkarlar gerektiği gibi davranırsanız korkarlar.