2 Temmuz Dünya İşsizler Günü. Bugün sadece işsiz insanlar için ayrılmış çok özel bir gün. 23 Nisan, 29 Ekim, 30 Ağustos, Cadılar Bayramı, Paskalya vb. bayramlardaki gibi özel kutlamaların yapıldığı; Anneler Günü, Sevgililer Günü, Kadınlar Günü vb. özel günlerdeki gibi insanların birbirlerine çeşitli hediyeler aldığı bir gün değildir bugün. Bugün işsiz insanların günüdür. Biraz daha açmak gerekirse bugün işinden ayrılmak isteyip de ayrılamayanların, düzgün bir iş bulmak isteyip de bulamayanların, bir iş hayaliyle yanıp tutuşanların günüdür.
Peki, hediye yoksa; özel partiler, kutlamalar yoksa işsiz insanlar ne yapıyorlar onlar için ayrılmış bu özel günde?
Her ne kadar iş bulmak isteyenler ve işinden ayrılmak isteyenleri aynı kefeye koymuş olsak da aslında iki tarafın da bambaşka ayrıcalıkları vardır.
İşsiz olan insanlar kendi içinde kategorilere ayrılır. Birinci kategoride kısa süredir işsiz olanlar, ikinci kategoride uzun süredir işsiz olanlar, üçüncü kategoride önceden işi olup şu an işsiz olanlar, dördüncü kategoride ise keyfi bir şekilde işsiz olmayı tercih edenler, zenginler diyebiliriz kısaca, bulunur.
İşi olup da işsiz olmak isteyen insanlar için de aynı kategorize etme durumu geçerlidir. Birinci kategoride işini sevmediği için işsiz olmak isteyenler, ikinci kategoride maaşını sevmediği için işsiz olmak isteyenler (tabi işsiz kalırlarsa o maaşı da alamayacaklarını bildikleri için işlerinde kalmayı tercih ederler), üçüncü kategoride ise çalışmadan para kazanmak istedikleri için işsiz olmak isteyenler (bunun havada karada mümkün olmayacağını bildikleri için çalışmaya devam ederler) bulunur.
Bu saydığım kategorilerin ayrıcalıkları tamamen bulundukları kategoriyle ilgilidir. Herhangi bir yaş veya cinsiyet ayrımı söz konusu değildir 2 Temmuz’da. Genel anlamda kategorilerin çok farklı ayrıcalıkları yoktur. Sadece ana iki başlığın genel kuralları farklıdır.
İşsiz olan insanlar ne yazık ki bugün bile diğerlerinden şanssızdır. İşsiz insanlar tatil, lüks bir yerde yemek, pahalı bir araba veya buna benzer isteklerde bulunamazlar. İşsiz insanlar istedikleri meslek gruplarında istedikleri pozisyonda tam yetkiyle bir gün geçirme hakkına sahip olurlar. Ancak büyük değişiklikler yapmamak şartıyla. Örneğin var olan şirket anlaşmalarını elleyemez, büyük ihalelere katılamaz veya yeni bir projeye başlayamazlar. Bir hastaneyi yıktıramaz, suçlu birini serbest bırakamazlar. Kısaca ertesi gün o şirketi, hastaneyi, karakolu, televizyon kanalını, pastaneyi… Artık her neredeyseler, orayı zora sokacak, batıracak veya kapanmasına sebebiyet verecek hiçbir şey yapamazlar.
Var olan işlerinden ayrılmak isteyen insanlara ise daha güzel ayrıcalıklar sağlanır. Örneğin maaşını beğenmeyene belli bir sınıra kadar istediği para verilir. Çalışmadan para kazanmak isteyene ise bir gün boyunca istediği hayat sağlanır.
Bu sistemi kontrol etmek adına iki grup için de konulmuş bazı kurallar ve geliştirilmiş teknolojiler vardır. Kurallar şu şekildedir:
- Her insanın hayatı boyunca beş kere 2 Temmuz hakkı vardır.
- 2 Temmuz’dan faydalanmak için bilerek işsiz kalmanın cezası bütün tanıdıklarının, aile veya arkadaş fark etmeksizin, bugünden men edilmesidir.
- 2 Temmuz hakkını kullanmak isteyen herkes geliştirilmiş teknoloji uygulamalarını kullanmak zorundadır.
Geliştirilmiş teknolojilerin başında ise insanların kaç hakkı kaldığını kontrol eden bir yazılım sistemi bulunmaktadır. İkinci olarak insanların sırf daha fazla ayrıcalığa sahip olmak için yalan söyleyip söylemediklerini kontrol eden bir göz tarama sistemi geliştirilmiştir. Bu sistem ayrıcalıklardan faydalanmak için bilerek işsiz kalanları da tespit etmektedir. 2 Temmuz hakkını kullanmak isteyen herkes bu sistemlerden geçmek zorundadır
Bu şekilde anlatınca 2 Temmuz Dünya İşsizler Günü daha çok bir ceza gibi görünsede aslında yeni kurallar ve uygulamalarla çok daha verimli ve eğlenceli bir hale getirilebilir. İnsanoğlu tehdit edilmediği veya sonuna bir ödül konmadığı sürece ya kavga başlatıyor ya da pes ediyor. İşte kurallar ve ödüller yine ve yine insanoğlunun açgözlülüğünü bastırmak için…