Zihnimin Oyunu

Birgün ormanda yürürken içim ürperdi birdenbire. Sanki biri beni izliyordu. Her yere baktım ama kimse yoktu. Eve doğru giderken karşıma iki çeşit yol çıktı. Hangisine gideceğimi bilmiyordum. Sağ tarafı seçtim. İlerledikçe daha çok kayboldum. Bir saat sonra yine izlendiğimi hissettim. Arkama baktığımda çok uzakta siyah bir insan duruyordu. Çok korkmuştum. Hızlı hızlı koşmaya başladım. Arkama baktığımda o insan yoktu. Sonra bir ağacın altına oturdum. Fark etmeden uyuyakalmışım. Uyandığımda o insan dibimdeydi. Çığlık attım. O kişi beni bağlamıştı ve hareket edemiyordum. Çok zorlandım. Korkudan bayıldığım anlamıştım. Pantolonunun cebindeki telefonumu alıp polisi aradım. Bana nerede olduğumu sordu. Ben ormanda olduğum için tarif edemedim. O insan uzaktaydı o yüzden beni fark etmedi. Birkaç dakika sonra yukarıdan helikopter sesleri gelmeye başladı. Polis geldi ve bana ” O insan nerede?” dedi. Ben şok oldum. Gerçekten de kimse yoktu. Gözlerim kapanıyordu. Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Meğer zihnim bana bir oyun oynuyormuş. Polise olanları sorduğumda aslında bağlı olmadığımı söylemişti.

 

 

(Visited 18 times, 1 visits today)